Cameron Diaz

Cameron Michelle Diaz (ur. 30 sierpnia 1972 w San Diego) – amerykańska aktorka, pisarka, producentka i modelka. W swojej karierze ekranowej często brała udział w komediach, zdobywając uznanie krytyków także w dramatach. Jej wyróżnienia obejmują cztery nominacje do Złotego Globu, trzy nominacje do Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych i nagrody nowojorskich krytyków filmowych. W 2013 została nazwana najlepiej opłacaną aktorką po czterdziestce w Hollywood. Począwszy od 2018, przychody ze sprzedaży kasowej filmów z Diaz w USA wyniosły łącznie ponad 3 miliardy dolarów, a światowe dochody przekraczały 7 miliardów dolarów, co czyni ją piątą najbardziej dochodową aktorką kasową w USA. Urodzona w San Diego, w stanie Kalifornia, wychowała się na Long Beach. Jeszcze w szkole średniej podpisała kontrakt jako modelka z Elite Model Management. Zadebiutowała w wieku 21 lat u boku Jima Carreya w komedii Maska (1994). Następnie została obsadzona w drugoplanowej roli w komedii romantycznej Mój chłopak się żeni (1997), zanim zagrała tytułową rolę Mary w przebojowej komedii Bobby’ego i Petera Farrellych Sposób na blondynkę (1998), która przyniosła jej sławę i nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu. Jej kolejne dwa projekty – dramat sportowy Olivera Stone’a Męska gra (1999) i surrealistyczna komedia fantastyczna Spike’a Jonze’a Być jak John Malkovich (1999), która przyniosła jej drugą nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej, zapewniły Diaz reputację aktorki dramatycznej. Diaz otrzymała trzecią nominację do Złotego Globu za drugoplanową rolę w Vanilla Sky (2001) i wystąpiła w wielu głośnych filmach, w tym Aniołki Charliego (2000) i jego kontynuacji Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (2003), a także dubbingowała postać księżniczki Fiony w serii animowanej Shrek (2001–2010). Za występ w dramacie gangsterskim Martina Scorsese Gangi Nowego Jorku (2002) otrzymała czwartą nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Urodziła się w San Diego, w stanie Kalifornia jako córka Billie (z domu Early), agentki importowo-eksportowej, i Emilia Diaza (1949–2008), brygadzisty kalifornijskiej firmy naftowej Unocal. Jej ojciec, urodzony w okolicach Los Angeles, był Kubańczykiem pochodzenia hiszpańskiego, natomiast wśród przodków matki byli Anglicy, Niemcy i Szkoci z Ulsteru. Ma dwójkę starszego rodzeństwa: siostrę Chimene (ur. 5 czerwca 1970) i brata Michaela. Ukończyła Los Cerritos Elementary School. Uczęszczała do Jordan High School w North Long Beach. W 1989 ukończyła Long Beach Polytechnic High School na Long Beach, gdzie uczęszczał także Snoop Dogg. W wieku 16 lat na imprezie w Hollywood została odkryta przez fotografa, który w ciągu tygodnia pomógł jej zdobyć kontrakt z Elite Modeling Agency, gdzie rozpoczęła karierę jako modelka. W lipcu 1990 pojawiła się na okładce magazynu „Seventeen”. Jej rodzice pozwolili spędzić pięć lat podróżując po świecie, aby kontynuować karierę modelki, zaczynając od Japonii. Brała udział w kampaniach takich marek jak Calvin Klein czy Levi’s. W 1991 w Sydney wystąpiła w australijskiej reklamie Coca-Coli. Była potem na okładkach magazynów takich jak „Glamour”, „Marie Claire”, „Harper’s Bazaar”, „Longevity”, „InStyle”, „Mujerhoy”, „Elle”, „Grazia”, „Esquire”, „L’Officiel”, „Vanity Fair”, „The Australian Women’s Weekly”, „Interview”, „FHM”, „Playboy”, „Mademoiselle”, „People”, „GQ” czy „Vogue”. Mając 21 lat wygrała casting do roli piosenkarki jazzowej Tiny Carlyle w komedii kryminalnej Chucka Russella Maska (1994). Nie mając żadnego doświadczenia aktorskiego, bazowała wyłącznie na rekomendacji agencji modelek Elite, zapisała się jednak na profesjonalne warsztaty aktorskie. Film Maska stał się jednym z najbardziej dochodowych obrazów 1994 i przyniósł Cameron nominacje do MTV Movie Award w trzech kategoriach: najlepsza rola przełomowa, najbardziej pożądana aktorka i najlepsza scena taneczna z Jimem Carreyem. Występowała w niskobudżetowych, niezależnych produkcjach; w komedii kryminalnej Kolacja z arszenikiem (1995) z Markiem Harmonem, komedii romantycznej Piętno Minnesoty (1996) u boku Keanu Reevesa, komedii romantycznej Edwarda Burnsa Ta jedyna (1996) z Jennifer Aniston, dramacie kryminalnym Klucze do miasta (Keys to Tulsa, 1996) u boku Erica Stoltza i Jamesa Spadera, czarnej komedii Urwanie głowy (Head Above Water, 1996) z Harveyem Keitelem oraz komedii kryminalnej fantasy Danny’ego Boyle’a Życie mniej zwyczajne (1997). Za drugoplanową rolę Kimberly „Kimmy” Wallace, narzeczonej Michaela (Dermot Mulroney) pochodzącej z zamożnej rodziny w komedii romantycznej Mój chłopak się żeni (1997) z Julią Roberts zdobyła ALMA Award za znakomity indywidualny występ w roli crossovera w filmie fabularnym i Blockbuster Entertainment Award oraz była nominowana do Nagrody Satelity. Jako obiekt pożądania wielu mężczyzn Mary Jensen, mieszkającą z upośledzonym bratem (W. Earl Brown), matką (Markie Post) i ojczymem (Keith David) w komedii Bobby’ego i Petera Farrellych Sposób na blondynkę (1998) otrzymała MTV Movie Award i Teen Choice Awards oraz nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu. W 1998 trafiła na listę 50. najpiękniejszych twarzy świata magazynu „People”. Po udziale w czarnej komedii Petera Berga Gorzej być nie może (1998), zagrała postać współwłaścicielki drużyny futbolowej Miami Sharks w dramacie sportowym Olivera Stone’a Męska gra (1999), za którą odebrała ALMA Award i Blockbuster Entertainment Award oraz była nominowana do Teen Choice Awards. Rola Lotte Schwartz, żony lalkarza (John Cusack) i pracoholiczki zatrudnionej w sklepie ze zwierzętami w surrealistycznej komedii fantastycznej Spike’a Jonze’a Być jak John Malkovich (1999) spotkał się z pozytywnymi ocenami krytyków, przynosząc jej drugą nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej, nagród Gildii Aktorów Filmowych i BAFTA.