Michael Pitt

Michael Carmen Pitt (ur. 10 kwietnia 1981 w West Orange, w stanie New Jersey) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny oraz muzyk zespołu Pagoda. Nominowany do nagrody Saturna za gościnny występ jako Mason Verger w serialu NBC Hannibal (2014). Urodził się i wychował w New Jersey, jako najmłodsze z czworga dzieci Eleanor Carol (z domu DeMaio) Pitt, kelnerki, i Donalda B. Pitta, mechanika samochodowego. W wieku dziesięciu lat oznajmiał rodzicom, że chce w przyszłości zostać aktorem. Mając 16 lat przeniósł się ze stanu New Jersey do stanu Nowy Jork, gdzie dorabiał jako kurier na rowerze i mieszkał z dziewięcioma innymi lokatorami. Podczas tego okresu spędzał czas żyjąc na ulicach przy Uniwersytecie Nowojorskim. Przez jakiś czas studiował na American Academy of Dramatic Arts. Swoją karierę aktorską zapoczątkował w teatrze. Ponieważ ludzie powiązali go z Bradem Pittem, pomyślał, że użyje nazwiska panieńskiego swojej matki, DeMaio, kiedy zaczynał karierę w branży filmowej. W 1999 zadebiutował rolą Daltona na scenie off-Broadwayu w przedstawieniu (The Trestle at Pope Lick Creek) Naomi Wallace w reżyserii Lisy Peterson z New York Theatre Workshop. Rok później występował na scenie Duke University w przedstawieniu Birdy, a następnie zagrał w spektaklu Monster i adaptacji powieści Mary Shelley Frankenstein. Został dostrzeżony przez agenta castingów, którego Pitt omyłkowo wziął za policjanta usiłującego go zaaresztować. Po udziale w kinowych produkcjach Hi-Life (1998) i Klub 54 (54, 1998), otrzymał rolę Henry’ego Parkera w serialu Warner Bros. Jezioro marzeń (Dawson’s Creek, 1999-2000). Potem zagrał postać kochanka transgenderycznej gwiazdy rocka w komediodramacie muzycznym Hedwig i Rozzłoszczony Cal (Hedwig and the Angry Inch, 2001). Pojawił się w teledysku do przeboju Joey Ramone „What a Wonderful World” (2002). Pokonał aż 200 kandydatów w Nowym Jorku i Los Angeles (początkowo rolę oferowano Leonardowi DiCaprio) i został wybrany do roli 20-letniego amerykańskiego studenta w Paryżu - typowego przedstawiciela klasy średniej, wychowującego się na przedmieściach San Diego w rodzinie o surowych zasadach moralnych - w dramacie Marzyciele (The Dreamers, 2003) z Evą Green i Louisem Garrelem. W dramacie muzycznym Gusa Van Santa Ostatnie dni (2005) wcielił się w postać muzyka rockowego Blake’a (w rzeczywistości Kurta Cobaina). Nagrywa i występuje ze swoim zespołem Pagoda, wydał debiutancką płytę nakładem wytwórni Universal/Fontana/Ecstatic Peach należącej do Thurstona Moore’a z Sonic Youth. Zaśpiewał także „Hey Joe”, przewodni utwór muzyczny w filmie Marzyciele (The Dreamers). Pracował jako model dla licznych kampanii. W 2012 został wymieniony jako twarz włoskiego domu mody Prada i reklamował linię odzieży męskiej. Również brał udział w kampaniach Rag & Bone dla Fall/Winter 2013 z francuską aktorką Léą Seydoux, i dla Fall/Winter 2014 z obwołaną aktorką Winoną Ryder.