Virginia Madsen

Virginia Gayle Madsen (ur. 11 września 1961 w Chicago) – amerykańska aktorka i producentka filmowa i telewizyjna. We wczesnych latach 80. była zaliczana do najbardziej obiecujących młodych gwiazd Hollywood. Urodziła się w Chicago, w stanie Illinois jako córka Elaine Loretty Madsen (z domu Melson), scenarzystki, poetki i producentki, i Cala Madsena, emerytowanego strażaka. Jej matka miała korzenie irlandzkie, angielskie, szkockie i niemieckie, a ojciec był pochodzenia duńskiego. Starszy brat Michael (ur. 1958) został także aktorem. Była spowinowacona z aktorkami – Cher, Pat Delaney i Anjelica Huston. Jej dziadkowie ze strony ojca – Soren i Anna Marie Madsen wyemigrowali z Danii we wczesnych latach XX wieku. W 1979 ukończyła New Trier High School w Winnetka, w stanie Illinois. Zainteresowana sztuką aktorską, uczęszczała do Ted Liss Acting Studio w Chicago oraz Harand Camp Adult Theater Seminar w Elkhart Lake, w stanie Wisconsin. Mając 19 lat zadebiutowała na kinowym ekranie w komedii Klasa (Class, 1983). Drugim filmem z jej udziałem była komedia romantyczna dla młodzieży Elektryczne sny (Electric Dreams, 1984). Kiedy David Lynch zobaczył podrzucone na jego biurko jej zdjęcie, natychmiast zdecydował obsadzić ją w roli księżniczki Irulan w swoim filmie sci-fi Diuna (1984), który utorował jej drogę do kariery. Przez lata postrzegana była jako odtwórczyni ról drugoplanowych w filmach klasy B. Stworzyła wizerunek skazitelnej dziewczyny z Południa, błądzącej i nieczułej w dramacie kryminalnym Dennisa Hoppera Gorące miejsce ( The Hot Spot, 1990) z Jennifer Connelly i Donem Johnsonem. Zagrała rolę Diksie DeLaughter w Duchy Missisipi (Ghosts of Mississippi, 1996) u boku Aleca Baldwina, Jamesa Woodsa i Whoopi Goldberg oraz postać Louise Marcus w filmie Nieśmiertelny 2 (Highlander II: The Quickening, 1991) u boku Seana Connery’ego i Christophera Lamberta. Za rolę studentki socjologii uniwersytetu w Chicago, zbierającej materiały do pracy magisterskiej na temat jednego z synów czarnoskórego niewolnika, który pod postacią ducha, z hakiem zamiast ręki, nawiedza pewien budynek mieszkalny w dzielnicy tryskającej przestępczością w horrorze Candyman (1992) otrzymała nagrodę Saturna w kategorii najlepsza aktorka. Kreacja Mayi w melodramacie Bezdroża (Sideways, 2004) przyniosła jej nagrody krytyków w Nowym Jorku, San Francisco, Seattle, Los Angeles, Dallas, Bostonie, Toronto, Vancouverze i Chicago, Independent Spirit Award, National Society of Film Critics Award, Broadcast Film Critics Association Award, Chlotrudis Award i nominację do Oscara i Złotego Globu. Jej przyjacielem i towarzyszem życiowym był aktor Bill Campbell (1981-89). Spotykała się także z muzykiem Dweezilem Zappą (1986), synem gitarzysty Franka Zappy. Następnie w październiku 1989 roku wyszła za mąż za aktora Danny’ego Hustona, z którym się rozstała po czterech latach, w roku 1992.