Olga Danilova

Olga Walerjewna Daniłowa (ros. Ольга Валерьевна Данилова, ur. 10 czerwca 1970 w Bugulmie) – rosyjska biegaczka narciarska, trzykrotna medalistka olimpijska i jedenastokrotna medalistka mistrzostw świata, uczestnicząca w zawodach w latach 1991 - 2002. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 1988 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Saalfelden. Zajęła tam siódme miejsce w biegu na 5 km techniką klasyczną oraz 28. miejsce w biegu na 15 km stylem dowolnym. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Vang zdobyła złoto w sztafecie, a w biegu na 5 km była trzecia. Ponadto podczas mistrzostw świata juniorów w Les Saisies w 1990 roku była najlepsza w sztafecie i biegu na 5 km, a w biegu na 15 km była trzecia. Jej olimpijskim debiutem były igrzyska w Albertville w 1992 r. W swoim najlepszym starcie zajęła tam 6 miejsce w biegu na 5 km techniką klasyczną. Nie startowała na igrzyskach w Lillehammer. Największe sukcesy odniosła na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zdobyła złote medale w sztafecie (razem z Niną Gawriluk, Jeleną Välbe i Larisą Łazutiną) oraz w biegu na 15 km techniką klasyczną. Ponadto zdobyła srebrny medal w biegu pościgowym, w którym uległa jedynie swej rodaczce Łazutinie. W 2002 r. wystartowała na zimowych igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City. Zdobyła wtedy złoto w biegu łączonym 2x5 km oraz srebro w biegu na 10 km techniką klasyczną. Jako jedna z trzech zawodników została jednak zdyskwalifikowana za stosowanie dopingu po badaniu krwi na obecność darbepoetyny alfa. Rosyjski Komitet Olimpijski uznał tę decyzję za niesprawiedliwą i dyskryminującą rosyjskich biegaczy. W lutym 2004 r. Międzynarodowy Komitet Olimpijski odebrał Oldze Daniłowej medale zdobyte podczas igrzysk w Salt Lake City. Została także zdyskwalifikowana przez MKOl na dwa lata. Daniłowa zdobyła także jedenaście medali na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. Zadebiutowała w 1993 r. podczas mistrzostw świata w Falun zajmując 8 miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym. Już na mistrzostwach świata w Thunder Bay zdobyła swoje pierwsze medale: złoty w sztafecie oraz brązowy w biegu pościgowym. Na mistrzostwach świata w Trondheim osiągnęła prawie identyczny wynik zdobywając wspólnie z Łazutiną, Gawriluk i Välbe złoto w sztafecie oraz brązowy medal w biegu na 5 km techniką klasyczną. Jeszcze lepiej zaprezentowała się podczas mistrzostw w Ramsau, gdzie zdobyła kolejne złoto w sztafecie oraz dwa srebrne medale: w biegu na 5 km technika klasyczną, który wygrała Norweżka Bente Martinsen oraz w biegu na 30 km stylem klasycznym, w którym lepsza była jedynie Larisa Łazutina. Mimo tak dobrych wyników w Ramsau to jednak mistrzostwa świata w Lahti były najlepszymi w jej karierze, zdobyła tam aż 4 medale. W sztafecie razem z Łazutiną, Juliją Czepałową i Niną Gawriluk zdobyła swoje czwarte złoto z rzędu w tej konkurencji. Ponadto na dystansach 10 oraz 15 km techniką klasyczną zdobyła srebrne medale (oba biegi wygrała Bente Skari), a w biegu łączonym na 10 km była trzecia. Najlepsze wyniki osiągała w sezonie 1999/2000, kiedy to zajęła 4 miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji długodystansowej była trzecia. Również w sezonie 1994/1995 była czwarta w klasyfikacji generalnej. Łącznie 18 razy stawała na podium zawodów Pucharu Świata, w tym 4 razy zwyciężała. Wygrała także bieg na 30 km na Holmenkollen ski festival w 2000 r.