Martin McDonagh

Martin Faranan McDonagh (ur. 26 marca 1970 w Londynie) – brytyjsko-irlandzki dramaturg, reżyser i scenarzysta filmowy. Jedna z czołowych postaci współczesnego teatru irlandzkiego. Urodzony i wychowany w Londynie w rodzinie irlandzkich imigrantów. Posiadacz podwójnego obywatelstwa. Twórca głośnych i nagradzanych filmów Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj (2008) i Trzy billboardy za Ebbing, Missouri (2017). W teatrze znany jako autor czarnych komedii zebranych w dwie trylogie: "Trylogię Leenane" oraz "Trylogię arańską", których wszystkie części zostały po raz pierwszy wystawione przez Druid Theatre Company z siedzibą w Galway. Napisał także kilka słuchowisk radiowych. Urodził się w Camberwell w południowym Londynie, w rodzinie irlandzkiej. Jego matka (pochodząca z hrabstwa Sligo) i ojciec (z Galway) przeprowadzili się w 1992 z powrotem do Connemary, zostawiając Martina i jego brata (również reżysera i scenarzystę Johna Michaela McDonagh) w Londynie. W wieku szesnastu lat Martin porzucił szkołę. Przez kolejną dekadę imał się różnych dorywczych zajęć lub pozostawał tymczasowo bez pracy, stale pisząc. Podczas letnich wizyt u rodziców w hrabstwie Galway McDonagh poznał specyficzny dialekt języka angielskiego, używany w zachodniej Irlandii, który później zastosował w swoich sztukach. Jego ironiczne połączenie surowego prowincjonalnego języka i czarnego humoru stanowi szczególną fuzję twórczości Johna Millingtona Synge'a ze współczesnymi utworami Harolda Pintera i Davida Mameta oraz stylem filmowym Quentina Tarantino. W 1996 został uhonorowany London Critics' Circle Theatre Awards dla najbardziej obiecującego dramatopisarza. Chociaż wielu uważa jego twórczość za wyjątkową, w sztukach McDonagha widać wyraźny wpływ amerykańskich twórców Beth Henley i Sama Sheparda, zwłaszcza w Królowej piękności z Leenane. W 2006 McDonagh otrzymał Oscara dla najlepszego filmu krótkometrażowego za film Sześciostrzałowiec, do którego napisał scenariusz i którego był reżyserem. Sukces filmu spowodował jego przejście z krótkiego metrażu do fabuły i kolejne udane projekty filmowe. Historia dysfunkcyjnego związku między starą panną a jej dominującą matką, w której córka staje przed ostatnią szansą na miłość a matkę spotyka ponury koniec. Sztuka nominowana do Tony Award za najlepszą sztukę w 1998.