Victor Garber

Victor Jay Garber (ur. 16 marca 1949 w London) – kanadyjski aktor i muzyk. Urodził się w London w Kanadzie w rodzinie pochodzenia rosyjsko-żydowskiego jako syn Hope Garber (z domu Bessie Hope Wolf) i Josepha „Joego” Garbera. Miał brata, Nathana, i sistrę, Alisę. Mając dziewięć lat występował na scenie. W wieku 16 lat studiował w Hart House na Uniwersytecie w Toronto. W 1972 zagrał Jezusa w musicalu Stephena Schwartza Godspell u boku Eugene’a Levy’ego, Andrei Martin, Gildy Radner, Dave’a Thomasa i Martina Shorta. W 1973 otrzymał Theatre World Award za rolę Osvalda Alvinga w produkcji off-Broadwayowskiej Duchy. Był też nominowany do Tony Award w sztukach broadwayowskich: komedii kryminalnej Śmiertelna pułapka Iry Levina (1978) jako Clifford Anderson, musicalu Mały ja Neila Simona (1982) jako Noble Eggleston, Val du Val, Fred Poitrine i Noble Junior, komedii Lend Me a Tenor (1989) jako Max oraz komedii muzycznej Cholerni Jankesi (1994) jako Applegate. Na ekranie zadebiutował w roli Jezusa w filmowej wersji w musicalu Godspell (1973) z Davidem Haskellem. Wystąpił jako Marie Joseph de La Fayette w telewizyjnym dramacie historycznym Hallmark Channel Valley Forge (1975). W kasowym filmie Jamesa Camerona Titanic (1997) zagrał postać konstruktora Thomasa Andrewsa. Zdobył nominację do nagrody Emmy za rolę Sidneya Lufta w biograficznym dramacie muzycznym Historia Judy Garland (Life with Judy Garland: Me and My Shadows, 2001), jako Ferguson w sitcomie Frasier (2000), jako Jack Bristow w serialu Agentka o stu twarzach (Alias, 2001–2006) i jako Peter Bovington w sitcomie Will & Grace (2004). Wystąpił też jako Greg w komedii romantycznej Nory Ephron Bezsenność w Seattle (Sleepless In Seattle, 1993), Bill Atchison w komedii Hugh Wilsona Zmowa pierwszych żon (The First Wives Club, 1996), profesor Callahan w komedii Legalna blondynka (Legally Blonde, 2001), Robert Foster w familijnym melodramacie fantasy Źródło młodości (Tuck Everlasting, 2002), major George Moscone w dramacie biograficznym Gusa Van Santa Obywatel Milk (Milk, 2008) i Kenneth D. Taylor w dreszczowcu Bena Afflecka Operacja Argo (Argo, 2012). W 2012 dokonał publicznego coming outu.