Rosanna Arquette

Rosanna Lauren Arquette (ur. 10 sierpnia 1959 roku w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka, reżyserka i producentka filmowa. Urodziła się w Nowym Jorku jako najstarsza z pięciorga dzieci aktora Lewisa Arquette (ur. 14 grudnia 1935, zm. 10 lutego 2001), nawróconego z katolicyzmu na islam i polskiej Żydówki Mardi (z domu Nowak; zm. 8 sierpnia 1997 na nowotwór złośliwy sutka), znanej także jako Olivia, aktorki, hipiski, poetki, operatorki teatralnej i aktywistki politycznej, pochodziła z rodziny, która wyemigrowała z Polski i Rosji. Jej dziadek ze strony ojca – Cliff Arquette był aktorem. Jest daleko spokrewniona z amerykańskim odkrywcą Meriwetherem Lewisem. Jej młodsze rodzeństwo to Richmond (ur. 21 sierpnia 1963), Patricia (ur. 8 kwietnia 1968), Alexis (ur. 28 lipca 1969) i David (ur. 8 września 1971). Na scenie debiutowała już w wieku 15 lat. Po udziale w teledramacie ABC Mając dzieci 2 (Having Babies II, 1977), jako aktorskie odkrycie została powitana na małym ekranie w serialu ABC Osiem wystarczy (Eight Is Enough, 1979). Po raz pierwszy na dużym ekranie pojawiła się na kinowym ekranie w komediodramacie Więcej amerykańskich graffiti (More American Graffiti, 1979). Nieco bardziej widoczna była w satyrze na Hollywood S.O.B. (1981) Blake’a Edwardsa. Za rolę Nicole Baker w telewizyjnym biograficznym dramacie kryminalnym NBC Pieśń kata (The Executioner’s Song, 1982) zdobyła nominację do nagrody Emmy. Sukcesem stała się rola zagubionej Jill Rosen, zafascynowanej hipisowskim modelem życia, w dramacie Johna Saylesa To ty, dziecino (Baby It's You, 1983), pozbawionym moralizatorstwa studium młodzieżowej kultury lat 60. Zaraz potem w komedii Rozpaczliwie poszukując Susan (Desperately Seeking Susan, 1985) z Madonną zagrała postać Roberty Glass z typowego mieszczańskiego domu, która przyjmuje rolę nieporządnej przedstawicielki hipisowskiej cyganerii. Za rolę odebrała nagrodę BAFTA Film dla najlepszej aktorki drugoplanowej i nominację do nagrody Złotego Globu. Wzięła udział w teledysku Michaela Jacksona „Liberian Girl” (1987). Duże uznanie przyniosły role w produkcjach kinowych, takich jak: komedia Martina Scorsese Po godzinach (After Hours, 1985), komedia Nie taka głupia (Nobody's Fool, 1986) jako samotnie wychowująca dziecko kelnerka, czarna komedia sensacyjna Quentina Tarantino Pulp Fiction (1994) w roli Jody, niezrównoważonej partnerki dilera narkotyków, kontrowersyjny dramat Davida Cronenberga Crash: Niebezpieczne pożądanie (Crash, 1996), melodramat Oko w oko z życiem (Buffalo '66, 1997) czy komedia kryminalna Jak ugryźć 10 milionów (The Whole Nine Yards, 2000) jako szantażująca własnego męża Sophie Oseransky.