Walter Matthau

Walter Matthau (wym. ˈmæθaʊ), właśc. Walter John Matthow (ur. 1 października 1920 w Nowym Jorku, zm. 1 lipca 2000 w Santa Monica) – amerykański aktor sceniczny, filmowy i telewizyjny. Laureat Oscara za drugoplanową rolę w filmie Szczęście Harry’ego (1966). Na temat młodości, pochodzącego z rosyjsko-żydowskiej rodziny z kresów dawnej Rzeczypospolitej, aktora wiadomo niewiele, ze względu na jego skłonność do ubarwiania faktów. Twierdził, że jego ojciec był duchownym prawosławnym, wyklętym za wiarę w nieomylność papieża. Mówił, że jego prawdziwe nazwisko brzmi „Matuschanskayasky”, co było nieprawdą. Podczas II wojny światowej służył w Korpusie Lotniczym Armii USA jako strzelec-radiotelegrafista ciężkiego bombowca B-24 Liberator w 453. Grupie Bombowej 8. Armii Powietrznej. Odznaczony został sześciokrotnie gwiazdą za udział w walkach nad Europą. Był żonaty dwukrotnie, z Grace Geraldine Johnson (w latach 1948–58) i z aktorką Carol Grace (od 1959 do śmierci). Z pierwszą żoną miał dwoje dzieci, z drugą syna, aktora i reżysera Charlesa Matthau (ur. 1962). W 1997 został wyróżniony specjalną nagrodą American Comedy za całokształt. Zmarł na atak serca. Dużą popularność przyniosły mu filmy, w których zagrał wspólnie z Jackiem Lemmonem: