Andie MacDowell

Andie MacDowell, właśc. Rosalie Anderson MacDowell (ur. 21 kwietnia 1958 w Gaffney) – amerykańska aktorka i modelka. Urodziła się w Gaffney w Karolinie Południowej jako córka Pauline „Pauli” Johnston (z domu Oswald), nauczycielki muzyki, i Mariona St. Pierre’a MacDowella, pracującego w przemyśle drzewnym. Była najmłodszą z czterech sióstr. Jej przodkowie mieli pochodzenie angielskie, francuskie, szkockie, irlandzkie i walijskie. Jej rodzina była właścicielem domku letniskowego z okresu Antebellum w Arden w Karolinie Północnej, który został przekształcony w bed and breakfast o nazwie Blake House Inn. Graffiti z dziecięcych wizyt są przechowywane w szafie na piętrze. Jej rodzice rozwiedli się, gdy miała sześć lat. Kiedy miała osiem lat, jej ojciec ożenił się ponownie z Mary Frances Stone; związek ten trwał aż do jego śmierci. Jej matka była alkoholiczką i zmarła w wieku 53 lat. Przez dwa lata studiowała na Uniwersytecie Winthrop, a następnie krótko przeniosła się do Columbii w Karolinie Południowej. Najpierw została zauważona przez przedstawiciela Wilhelmina Models podczas podróży do Los Angeles, zanim później podpisała kontrakt z Elite Model Management w Nowym Jorku w 1978. Pracowała jako modelka dla „Elle” i „Vogue”, biorąc udział w kampanii Yves Saint Laurenta, Vassarette, perfum Armaniego, Sabeth-Row, Mink International, Anne Klein i Bill Blass. Miała dwadzieścia kilka lat i mieszkała w Paryżu. Seria billboardów na Times Square i ogólnokrajowe reklamy telewizyjne dla Calvina Kleina zwróciły na nią uwagę i doprowadziły do jej debiutu w roli Pani Jane Porter w filmie przygodowym Hugh Hudsona Greystoke: Legenda Tarzana, władcy małp (Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes, 1984) wg powieści Edgara Rice’a Burroughsa u boku Christophera Lamberta. Jednak z powodu silnego południowego akcentu jej kwestie zostały w końcowej wersji filmu zdubbingowane przez Glenn Close. Po występie w melodramacie Joela Schumachera Ognie św. Elma (St. Elmo's Fire, 1985), powróciła do kariery modelki, podpisując lukratywny kontrakt z firmą kosmetyczną L’Oréal i Calvinem Kleinem. Wkrótce znalazła się w obsadzie serialu Tajemnice Sahary (Secret of the Sahara, 1987) u boku Michaela Yorka i Daniela Olbrychskiego. Rola Ann w dramacie Seks, kłamstwa i kasety wideo (Sex, Lies, and Videotape, 1989) przyniosła jej znakomite recenzje i szereg nagród, w tym Independent Spirit Awards i nagrodę Stowarzyszenia Krytyków Los Angeles oraz nominację do Złotego Globu w kategorii „Najlepsza aktorka w filmie dramatycznym”. Za postać Brontë Parrish w komedii romantycznej Petera Weira Zielona karta (Green Card, 1990) z Gérardem Depardieu zdobyła nominację do Złotego Globu dla „Najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu”. W dramacie telewizyjnym HBO Mężczyźni i kobiety 2: W miłości nie ma zasad (Women and Men II, 1991) z Rayem Liottą zagrała postać alkoholiczki Emily Meadows. Za kreację Carrie w komedii romantycznej Mike’a Newella Cztery wesela i pogrzeb (Four Weddings and a Funeral, 1994) z Hugh Grantem była nominowana do nagrody Davida di Donatello i Złotego Globu dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu.