Tom Berenger

Tom Berenger, właśc. Thomas Michael Moore (ur. 31 maja 1949 w Chicago w Illinois) – amerykański aktor, scenarzysta i producent filmowy. Laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego, nominowany do nagrody Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego jako sierżant sztabowy Barnes w Plutonie (1986). Urodził się i wychował w rodzinie rzymskokatolickich Irlandczyków. Jego ojciec był komiwojażerem sprzętu drukarskiego i drukarzem dla „Chicago Sun-Times”. Dorastał w Douth Side. Myślał przede wszystkim o zawodzie dziennikarza. Po ukończeniu szkoły średniej Rich East High School w Park Forest w Illinois w 1967, podjął studia dziennikarskie na Uniwersytecie Missouri w Columbia w stanie Missouri, zanim przeniósł się na wydział komunikacji i sztuk dramatycznych. Sukces na studenckim festiwalu w roli Nicka w przedstawieniu Edwardsa Albee Kto się boi Virginii Woolf? (Who’s Afraid of Virginia Woolf?) przesądził o wyborze zawodu aktora. Opanował biegle język hiszpański i włoski. Wstąpił na niekonwencjonalny kurs aktorski Herbert Berghof Studio School w Nowym Jorku i zaczął występować na małych scenach off-Broadwayu, m.in. w dwóch sztukach Tennessee Williamsa – Tramwaj zwany pożądaniem (A Streetcar Named Desire) jako Stanley Kowalski i Tatuowana róża (The Rose Tatoo). Dostał rolę adwokata Tima Seigela w operze mydlanej ABC Tylko jedno życie (One Life to Live, 1975–1976). Po debiutanckiej roli fabularnej w komedii Rush It (premiera w 1978), wystąpił u boku Avy Gardner i Chrisa Sarandona w thrillere Strażnik (The Sentinel, 1977), mrocznym psychoanalitycznym dramacie W poszukiwaniu idealnego kochanka (Looking for Mr. Goodbar, 1977) z Diane Keaton i Richardem Gere oraz komedii erotycznej Dojrzałe panie w cenie (In Praise of Older Women, 1978). Stworzył subtelnie ironiczną imitację stylu gry Paula Newmana, sylwetkę legendarnego Butcha Cassidy’ego z Dzikiego Zachodu, przystosowując się do groteskowo-slapstickowej konwencji westernu w Butch i Sundance – Lata młodości (Butch and Sundance: The Early Days, 1979). Zwrócił także uwagę w pełnym akcji dramacie wojennym Psy wojny (The Dogs of War, 1981) wg powieści Fredericka Forsytha oraz filmowej opowieści o rozczarowaniach kontestatorów i zagubionych byłych buntownikach z końca lat 60. Wielki chłód (The Big Chill, 1983) z udziałem Glenn Close, Jeffa Goldbluma i Kevina Kline. Za kreację socjopatycznego weterana brutalnie terroryzującego swój oddział – sierżanta Boba Barnesa z twarzą zniekształconą blizną w sensacyjnym dramacie wojennym o wojnie wietnamskiej Olivera Stone’a Pluton (Platoon, 1986) otrzymał nagrodę Złotego Globu i nominację do nagrody Oscara. W biograficznym dramacie wojennym Stone’a Urodzony 4 lipca (Born on the Fourth of July, 1989) wystąpił w roli rekrutowanego artylerii sierżanta Hayesa. Podobną postać żołnierza Thomasa Becketta walczącego w dżungli Panamy zagrał po latach w filmie Snajper (Sniper, 1993) z Billy Zane oraz dwóch sequelach – Snajper 2 (Sniper 2, 2002) i Snajper 3 (Sniper 3, 2004). Najczęściej grywał bohaterów zagubionych, wrażliwych, którzy szukają sposobu uporządkowania świata i mylą się. Był zakochanym przemytnikiem brylantów w telewizyjnej ekranizacji powieści Sidneya Sheldona CBS Jeśli nadejdzie jutro (If tomorrow comes, 1986). W thrillerze Ridleya Scotta Osaczona (Someone to Watch Over Me, 1987) zagrał detektywa, który czuwa dzień i noc nad życiem świadka morderstwa popełnionego przez członka mafii. W dramacie sensacyjnym Zdradzeni (Betrayed, 1988) wcielił się w postać farmera mordercy-psychopaty, szefa miejscowej komórki terrorystycznej. Rola tajemniczego pisarza o mrocznym umyśle w dreszczowcu Phillipa Noyce Sliver (1993) z Sharon Stone przyniosła mu nominację do Złotej Maliny dla najgorszego aktora drugoplanowego. Za postać hydraulika Dona Santry’ego, który podbija serce Rebeki (Kirstie Alley) w ostatnich odcinkach sitcomu NBC Zdrówko (Cheers, 1993) był nominowany do nagrody Emmy. Jego telewizyjna rola Theodore Roosevelta w sensacyjnym dramacie wojennym TNT Śmiałkowie (Rough Riders, 1997) została nagrodzona Lone Star Film & Television Award w Dallas. W 2000 w Beverly Hilton w Kalifornii dostał nagrodę Złotego Buta. W marcu 2011 został uhonorowany nagrodą za całokształt dokonań na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Gasparilla w Tampie. W 1970 poznał Barbarę Wilson, z którą był żonaty w latach 1976–1984, z którą ma dwoje dzieci: córkę Allison (ur. 1977) i syna Patricka (ur. 1979). 19 lipca 1986 poślubił agentką Lisę Kay Williams, z którą ma trzy córki – Chelsea (ur. 1986), Chloe (ur. 1988) i Shiloh Rory (ur. 1993). Jednak w 1997 doszło do rozwodu. 23 stycznia 1998 ożenił się po raz trzeci z makijażystką Patricią „Trish” Alvaran, z którą ma córkę Scout (ur. 1998). Lecz 14 czerwca 2011 rozwiódł się. 8 września 2012 w Sedonie stanął po raz czwarty na ślubnym kobiercu, ożenił się z Laurą Moretti.