Ethan Hawke

Ethan Green Hawke (ur. 6 listopada 1970 w Austin) – amerykański aktor, scenarzysta i reżyser filmowy. Urodził się w Austin w Teksasie jako syn Leslie (z domu Green), pracownicy organizacji charytatywnej, i Jamesa Hawke’a, aktuariusza ubezpieczeń. Jego rodzice poznali się w High School w Fort Worth w Teksasie, kiedy jego matka była 17-latką. Hawke urodził się rok później, w momencie jego narodzin rodzice byli studentami University of Texas at Austin, a później rozwiedli się (1974). Jego matka uczęszczała na nabożeństwa do kościoła episkopalnego, a jego ojciec był baptystą. Po separacji jego rodziców, był wychowywany przez matkę. Kilka razy z matką zmieniał miejsce zamieszkania, zanim osiedlił się w Nowym Jorku, gdzie uczęszczał do Packer Collegiate Institute w Brooklyn Heights. Kiedy miał 10 lat, jego matka ponownie wyszła za mąż, a rodzina przeniosła się do West Windsor Township, w New Jersey, gdzie Hawke uczęszczał do West Windsor–Plainsboro High School South, później przeniósł się do Hun School of Princeton, szkoły średniej z internatem, którą ukończył w 1988. W liceum Hawke pragnął zostać pisarzem, ale zainteresował się aktorstwem. W wieku 13 lat zadebiutował w szkolnej produkcji George’a Bernarda Shawa Święta Joanna (Saint Joan), a także występował w musicalu Spotkamy się w St. Louis i Cieszmy się życiem. Uczył się aktorstwa w McCarter Theatre na kampusie Princeton, a po ukończeniu liceum studiował aktorstwo w Carnegie Mellon University w Pittsburgu. Zadebiutował na dużym ekranie w wieku 14 lat rolą nastoletniego Bena Crandalla, który marzy o locie w kosmos, w komedii przygodowej Joego Dantego Odkrywcy (Explorers, 1985) z Riverem Phoenixem i Amandą Peterson. Aktorstwa uczył się w British Theatre Association w Anglii oraz na Carnegie Mellon University w Pittsburghu. Do kina powrócił w roli Todda Andersona, studenta Akademii Weltona, elitarnej szkole średniej o wielkich osiągnięciach w dramacie Petera Weira Stowarzyszenie Umarłych Poetów (Dead Poets Society, 1989) u boku Robina Williamsa. Film zdobył nagrodę BAFTA i był nominowany do Nagrody Akademii Filmowej w kategorii „Najlepszy film”. W komediodramacie Tato (Dad, 1989) wystąpił jako Billy, syn Teda Dansona i wnuk Jacka Lemmona. Na początku lat 90. grał w wielu filmach, w tym w adaptacji powieści Jacka Londona Biały kieł (White Fang, 1991) w reżyserii Randala Kleisera jako Jack Conroy, łowca złota z Jukon, który zaprzyjaźnia się z wilczakiem (granym przez Jeda). Wcielił się w postać Fernanda Parrado w ekranizacji powieści Piersa Paula Reada Alive, dramat w Andach (Alive, 1993), dramacie katastroficznym opartym jest na prawdziwym zdarzeniu, katastrofie lotu Fuerza Aérea Uruguaya 571 z 1972 roku. W 1994 wyreżyserował teledysk do piosenki Lisy Loeb „Stay (I Missed You)”. Swą kolejną ważną rolą Troya Dyera, próżniaka, który drwi z ambicji swojego miłosnego zainteresowania (Winona Ryder) w słodko-gorzkim obrazie generacji X Bena Stillera Orbitowanie bez cukru (Reality Bites, 1994) potwierdził swój status jednego z najciekawszych aktorów młodego pokolenia. Na planie melodramatu Przed wschodem słońca (Before Sunrise, 1995) po raz pierwszy spotkał się z reżyserem Richardem Linklaterem. Film ten dał początek przyjaźni aktora i reżysera oraz jednej z najciekawszych trylogii w historii kina. Opierające się wyłącznie na rozmowie dwójki bohaterów - granych przez Hawke’a oraz Julie Delpy, reprezentujących skrajnie różne światopoglądy Jessego i Céline - dzieło spotkało się ze wspaniałym przyjęciem, którego ukoronowaniem była nagroda Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera dla Linklatera podczas 45. festiwalu w Berlinie.