Vyacheslav Voynarovsky

Weriko (Viera Iłłarionowna) Andżaparidze (gruz. ვერიკო ანჯაფარიძე, ur. 6 października 1900 w Kutaisi, zm. 30 stycznia 1987 w Tbilisi) – gruzińska i radziecka aktorka teatralna i filmowa, Ludowa Artystka ZSRR. Urodziła się w rodzinie notariusza. Uczyła się w Moskiewskim Studiu Dramatycznym S. Ajdarowa (1916-1917) i w studiu G. Dżabadari w Tbilisi (1918-1920), później do 1926 pracowała jako aktorka Teatru im. Sz. Rustawelego, a 1926-1928 grała w teatrze w Batumi i w Teatrze Robotniczym Tbilisi. Od 1928 była aktorką teatru w Kutaisi, a od 1930 w Tbilisi, 1932-1933 pracowała w Teatrze Realistycznym N. Ochłopkowa w Moskwie, a od 1933 w Teatrze im. Marzaniszwili. Zagrała m.in. rolę Kleopatry w Antoniuszu i Kleopatrze Szekspira (1951). Od 1923 grała w filmach, łącznie wystąpiła w ponad 30 filmach kinowych. Ważniejsze role zagrała w filmach: Saba Micheila Cziaurelego (1929), Dwudziestu sześciu komisarzy (1932), Arsen, Złota dolina (1937), Kadżana (1941), Giorgi Saakadze (1942), Keto i Kote (1948), Upadek Berlina, Szczęśliwe spotkanie (1949), Wielki wojownik Albanii Skanberbeg (1953), Mamluk (1958). 10 listopada 1950 otrzymała tytuł Ludowej Artystki ZSRR. W 1980 nadano jej honorowe obywatelstwo Tbilisi. Została pochowana na Panteonie Mtacminda. Jej mężem był reżyser, aktor i scenarzysta Micheil Cziaureli, a córką Sofiko Cziaureli, aktorka teatralna i filmowa. W 1992 w brytyjskiej encyklopedii "Who is who?" wydanej w Londynie została zaliczona do 10 najwybitniejszych aktorek XX wieku.