Viktor Tsoy

Wierka Serdiuczka, właśc. Andrij Mychajłowycz Danyłko (ukr. Андрій Михайлович Данилко; ur. 2 października 1973 w Połtawie) – ukraiński aktor komediowy, piosenkarz, satyryk, autor tekstów, scenarzysta, kompozytor, reżyser, producent i prezenter telewizyjny. Ludowy Artysta Ukrainy. Rozpoznawalność zdobył dzięki odgrywaniu postaci drag queen o pseudonimie Wierka Serdiuczka (ukr. Вєрка Сердючка). Zdobywca drugiego miejsca w finale 52. Konkursu Piosenki Eurowizji (2007). Zainteresował się aktorstwem, będąc w szkole podstawowej. W trakcie nauki w siódmej klasie wystąpił w miejscowym teatrze. Następnie uczył się w technikum na kasjera-sprzedawcę. Skończył szkołę sztuki cyrkowej, w 1995 rozpoczął naukę na uczelni estradowo-cyrkowej w Kijowie. W 1993 został laureatem konkursu Wsesmich w Kijowie, dzięki czemu zdobył popularność na Ukrainie. Niedługo później zaczął występować na scenach innych miast oraz w reklamach. W 2003 wydał album studyjny pt. Posle tiebia, zawierający piosenki inspirowane brzmieniami ambientowymi. Od 2016 jest jurorem w programie Widbir, wyłaniającym reprezentanta Ukrainy w Konkursie Piosenki Eurowizji. W 1989 po raz pierwszy wystąpił na scenie jako drag queen Wierka Serdiuczka. Pseudonim artystyczny powstał z połączenia imienia Wierka z nazwiskiem koleżanki Danyłki z klasy, Ani Serdiuk. Na początku grana przez niego postać była sprzedawczynią, następnie była przedstawiana jako konduktorka pociągu dalekobieżnego. Postać Wierki przedstawiona została szerszemu gronu po raz pierwszy w 1993 w ramach konkursu Humoryna. Określana została jako ekstrawagancka i krzykliwa, a jej występy i utwory – jako utrzymane w prześmiewczym i żartobliwym tonie, często nawiązującym do piosenek ludowych. Jak twierdzi Danyłko w wywiadach, odgrywając postać Serdiuczki stara się obnażyć słabości kobiet z ukraińskiej prowincji, nieznających języków obcych i słabo wykształconych, ale pewnych siebie i skorych do wszelkiego rodzaju rozrywek. W 1997 Serdiuczka była prezenterką talk-show SV-show(ros.), na początku emitowanego na kanale 1+1, a następnie na TV-6. W 1998 wydała debiutancki album studyjny pt. Ja rożdiena dla lubwi. Na początku nowego tysiąclecia wydała kolejne trzy płyty: Hop-hop (2002), Czita Drita (2003), Ha-ra-szo (2003).