Tim Conway

Tim Conway, właśc. Thomas Daniel Conway (ur. 15 grudnia 1933 w Willoughby, zm. 14 maja 2019 w Los Angeles) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny. Urodził się w Willoughby w Ohio. Wychowywał się w Chagrin Falls. Uczęszczał na Bowling Green State University w Bowling Green. W latach 1956–1958 służył w United States Army. Następnie podjął pracę jako DJ w stacji radiowej w Cincinnati. Chociaż urodził się jako Thomas, zmienił imię na Tim, ponieważ w tym czasie był już popularny aktor Tom Conway. Pod koniec lat 50. zaczął pisać scenariusze programów komediowych dla telewizji i wydał album komediowy ze swoim przyjacielem Erniem Andersonem. Popularność zyskał dzięki programom telewizyjnym w Ohio. Na początku lat 60. Conway przeniósł się do Nowego Jorku i w 1970 dostał pracę w sitcomie CBS The Dick Van Dyke Show. Został obsadzony jako Charles Beaumont Parker w sitcomie ABC McHale's Navy (1962–1966) u boku Ernesta Borgnine, a w latach 70. stworzył The Tim Conway Comedy Hour i The Tim Conway Comedy House, własny program komediowy. Później wystąpił w The Carol Burnett Show (1975–1976) z Carol Burnett, Harveyem Kormanem, Vicki Lawrence i Lyle Waggonerem, gdzie zdobył trzy nagrody Emmy (1973, 1977, 1978) i został uhonorowany nagrodą Złotego Globu. W 1996 jako Kenny w serialu ABC Świat pana trenera i w 2008 za postać Bucky'ego Brighta w serialu NBC Rockefeller Plaza 30 otrzymał kolejną nagrodę Emmy. Posiada też swoją gwiazdę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd. Zmarł 14 maja 2019 w Los Angeles w wieku 85 lat w związku z wodogłowiem normotensyjnym.