Vakhtang Kikabidze

Władysław Strzelczyk (ros. Владислав Стржельчик; ur. 31 stycznia 1921 w Piotrogrodzie, zm. 11 września 1995 w Petersburgu) – rosyjski aktor teatralny i filmowy polskiego pochodzenia. W 1947 ukończył studio przy Leningradzkim Wielkim Teatrze Dramatycznym im. Gorkiego; już w 1938 został aktorem wspomagającym tego teatru. Po ataku Niemiec na ZSRR został powołany do armii, służył w piechocie i uczestniczył w wojnie. Od 1956 występował w teatrze G. Towstogonowa. Zagrał m.in. role Riepetyłowa w Mądremu biada Gribojedowa, kniazia Pantiaszwilego w Chanumie A. Cagarelego, Cyganowa w Warwarze, generała Jepanczyna w Idiocie Dostojewskiego, „Jego” w Czetwiortnym Simonowa, Kuligina w Trzech siostrach Czechowa, Gregory’ego Solomona w Cenie Millera, Maszkowa w Tradycyjnym zborze Rozowa, Henry’ego Percy’ego w Królu Henryku IV Szekspira, Salieriego w Amadeuszu Shaffera i „Aktora” w Na dnie Gorkiego. Poza tym wystąpił w ponad 70 filmach, m.in. w Życiu dla nauki (1949), Wojnie i pokoju (1967), Czajkowskim (1970), Wyzwoleniu (1970), Korona carów rosyjskich (1971), Oswobodzeniu Pragi (1977) i Wyspie skarbów (1982). W latach 1959–1978 był pedagogiem Leningradzkiego Instytutu Teatru, Muzyki i Kinematografii i od 1966 Leningradzkiego Instytutu Kultury. I medale.