Sonny Landham

William M. „Sonny” Landham (ur. 11 lutego 1941 w Cantonie, zm. 17 sierpnia 2017, Lexington) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny, kaskader, występował w roli Billy’ego w filmie sensacyjnym Johna McTiernana Predator. Urodził się w Cantonie, Georgia. Jego rodzina wywodzi się z indiańskich plemion Czirokezów i Seminoli. Wychował się na południu, ucząc się oszczędzać od rodziców, którzy musieli przetrwać w latach wielkiej depresji. Uczęszczał do szkół prywatnych, gdzie specjalizował się w sporcie. Trzy lata służył w wojsku. Studiował w Oglethorpe University w Atlancie. Potem udał się do Los Angeles, gdzie podjął pracę na polu naftowym. Uczył się aktorstwa w Pasadenie Playhouse, a następnie z trenerem Bobem Parisem, który ostatecznie zabrał go do Nowego Jorku i do Hollywood. Karierę filmową rozpoczął od występu w dramacie Bądź w porcie nocą (The Lost Man, 1969) u boku Sidneya Poitiera i Joanny Shimkus. W latach 1974-78 brał udział w filmach pornograficznych. Przełomowa dla jego kariery okazała się rola Billy’ego Niedźwiedzia w filmie 48 godzin, później grał w takich filmach jak: Predator, Parszywa dwunastka 2, Najlepsi z najlepszych 2 czy Słoneczny wojownik. 18 czerwca 2003 roku próbował swoich sił w polityce, kandydując z Partii Republikańskiej, bez powodzenia, na urząd gubernatora Kentucky. Był żonaty z aktorką pornograficzną Marlene Willoughby. W latach 1995-98 jego żoną była Belita Adams, z którą miał jedno dziecko. 11 sierpnia 2007 poślubił Jessicę Wilson, z którą miał dziecko. Jednak doszło do rozwodu. Zmarł 17 sierpnia 2017 na niewydolność serca.