DMX

DMX, właśc. Earl Simmons (ur. 18 grudnia 1970 w Mount Vernon w stanie Nowy Jork, zm. 9 kwietnia 2021 w White Plains w stanie Nowy Jork) – amerykański raper, kompozytor, aktor i producent filmowy. Był właścicielem wytwórni Bloodline Records, produkującej również ubrania. Niektóre z jego najbardziej znanych utworów to „How’s It Goin’ Down” (1998), „Damien” (1998), „Party Up (Up in Here)” (2000), „We Right Here” (2001), „Ain’t No Sunshine” (2001), „X Gon’ Give It to Ya” (2002), „Who We Be” (2002), „Where the Hood At?” (2003), „Get It on the Floor” (2003) i „We in Here” (2006). Urodził się w Mount Vernon w stanie Nowy Jork w rodzinie Świadków Jehowy jako syn Arnett Simmons i Joe Barkera, artysty ulicznego. Miał dwie przyrodnie siostry – Bonitę i Shaylę oraz dwóch przyrodnich braci. Kiedy był dzieckiem, został potrącony przez pijanego kierowcę, ale nie odniósł żadnych poważnych obrażeń, natomiast wskutek wypadku stracił wiarę. Dorastał w Yonkers w stanie Nowy Jork, gdzie uczęszczał do Yonkers High School z Mary J. Blige. Wychowywany przez samotną matkę jako jej jedyne dziecko. Zaczął rapować w wieku 13 lat. Opracował wtedy styl rapowania zwany „spellbound”, polegający na literowaniu wyrazów. Karierę raperską zaczął od wydawania undergroundowych singli, w tym: „Up to No Good” i „Spellbound”. Wystąpił również na żywo z KCR 1991 i Percee Pee. W 1992 podpisał roczny kontrakt z wytwórnią Columbia Records. W połowie 1993 wydał swój pierwszy oficjalny singel, „Born Loser”. Earl postanowił rozwiązać umowę z wytwórniami Columbia Records i Ruffhouse, by podpisać kontrakt z Ruff Ryders Entertainment. W 1994 wyszedł jego singel "Make a Move". Wkrótce wystąpił z Ja Rule'em i Jayem-Z w piosence "Time to Build" Mica Geronimo. Potem poszedł jednak do więzienia za posiadanie narkotyków. Kiedy wyszedł, Dee z Ruff Ryders przedstawił go Puff Daddy'emu, by przyjął go do swojej wytwórni, jednak szef Bad Boy Records uznał głos DMX-a za "niemarketingowy". W związku z tym pół roku później podpisał kontrakt z Def Jam Recordings. Przez pewien czas występował gościnnie u innych wykonawców w tym: "4, 3, 2, 1" LL Cool J-a, "24 Hours to Live" Ma$e'a, "Money, Power & Respect" The Lox, "Nothin’ Move but the Money" Mica Geronimo. Nagrywał też utwory na ścieżki dźwiękowe, chociażby "We Be Clubbin" z Ice Cube'em na The Players Club czy "Murdergram" z Jayem-Z i Ja Rule’em na Streets is Watching. Na początku 1998 DMX wydał swój pierwszy singiel dla Def Jam, "Get at Me Dog", na którym gościnnie wystąpił Sheek Louch. Zarówno główny utwór, jak i b-side "Stop Being Greedy" zdobyły wielką popularność, a sam singel uzyskał status złotej płyty. 19 maja został wydany pierwszy album DMX-a, It’s Dark and Hell Is Hot, który zadebiutował na #1 miejscu listy Billboard 200. RIAA zatwierdziło płytę jako 4x platynę. W samym 1998 roku sprzedano około 2.300.000 egzemplarzy albumu, stawiając go na 23. miejscu listy najlepiej sprzedających się albumów tego roku. Po kilku miesiącach DMX został oskarżony o gwałt na striptizerce, jednak zarzuty nie były prawdziwe. Testy DNA wykazały, że Earl Simmons był niewinny.