Jürgen Prochnow

Jürgen Prochnow (ur. 10 czerwca 1941 w Berlinie) – niemiecki aktor pracujący w Hollywood, występował w roli kapitana okrętu podwodnego w dramacie wojennym Wolfganga Petersena Okręt (Das Boot, 1981). W 2003 otrzymał obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Urodził się w Berlinie jako syn inżyniera telekomunikacji. Na przełomie lat 1943/44 wraz z rodziną osiedlił się w Resku, gdzie mieszkali jego dziadkowie ze strony matki – Elsa (z domu Doepke) i Karl Plautz. W 1952 jego rodzina przeniosła się do Düsseldorfu, gdzie dorastał ze starszym bratem Dieterem (ur. 22 maja 1939). Uczęszczał do Jacobi-Gymnasium i brał udział w szkolnych przedstawieniach z amatorską grupą teatralną. Na prośbę rodziców Prochnow pierwszy rozpoczął szkolenie jako bankier. Pracował też jako statysta i techniczny od oświetlenia w Düsseldorfer Schauspielhaus. Po odbyciu stażu, w latach 1963–1966 studiował aktorstwo w Folkwang Hochschule w Essen. Swój pierwszy angaż otrzymał w Städtische Bühnen Osnabrück. Potem grał w teatrach: Theater Aachen (1968-70), Theater der Stadt Heidelberg (1971) i Schauspielhaus Bochum (1971-1976). W następnych latach pracował jako artysta niezależny i gościnnie w różnych teatrach, w tym w Deutsches Schauspielhaus w Hamburgu i Düsseldorfer Schauspielhaus w Düsseldorfie. W 1979 również wziął udział w kursie aktorskim u Lee Strasberga. Debiutował na ekranie jako niemiecki młodzieniec Arnold w filmie telewizyjnym WDR Przedsiębiorca (Unternehmer, 1970), a rok później trafił do telefilmu SWF Żegnaj, Judaszu (Leb wohl, Judas, 1971). Znalazł się potem w obsadzie romansu Zoff (1972) i dramatu Handlarz czterech pór roku (Händler der vier Jahreszeiten, 1972) z Hanną Schygullą. Pierwszym osiągnięciem filmowym była tytułowa kreacja agenta ubezpieczeniowego, który bierze udział w napadzie na bank, zostaje schwytany i skazany na pięć lat więzienia w Brutalizacja Franza Bluma (Die Verrohung des Franz Blum, 1974) oraz postać Ludwiga Göttena w dramacie Utracona cześć Katarzyny Blum (Die verlorene Ehre der Katharina Blum, 1975) w reżyserii Volkera Schlöndorffa i Margarethe von Trotta. W dramacie Wolfganga Petersena Konsekwencja (Die Konsequenz, 1977) zagrał homoseksualnego Martina Kuratha. Międzynarodowe uznanie zyskał sobie rolą kapitana tytułowego okrętu podwodnego w dramacie wojennym Wolfganga Petersena Okręt (Das Boot, 1981). Po udziale w dreszczowcu Siódmy znak (The Seventh Sign, 1988) z Demi Moore, zagrał sadystycznego kapitana policji RPA w dramacie historycznym Sucha biała pora (A Dry White Season, 1989). Jego filmografia zawiera takie tytuły jak Angielski pacjent (The English Patient, 1996) jako major Muller, Air Force One (1997) w roli generała Ivana Radka czy Zabójczy układ (The Replacement Killers, 1998) jako Michael Kogan. Brał także udział w wielu niemieckich projektach, a także serialach, w tym Tatort (1973, 1977, 2010, 2016), 24 godziny (2010) jako Sergei Bazhaev i Agenci NCIS: Los Angeles (2010, 2014) jako Mattias Draeger. Od roku 1978 był związany z austriacką aktorką Antonią Reininghaus (1954-2006), z którą miał córkę Johannę (ur. 1980). 31 października 1987 roku Antonia Reininghaus zaplanowała dwa samobójstwa (swoje i siedmioletniej wtedy córki) połykając tabletki nasenne. Dziecko zmarło, a matka została uratowana. W 1982 poślubił Isabel Goslar, córkę aktora, reżysera i scenarzysty Jürgena Goslara. Mieli dwójkę dzieci: córkę Monę i syna Romana. Jednak w roku 1997 doszło do rozwodu. 21 lipca 2004 roku ożenił się z niemiecką scenarzystką i aktorką Birgit Stein. W 2014 doszło do separacji i rozwodu. W 2015, w wieku 74 lat Prochnow ożenił się z 53-letnią wówczas aktorką Verenę Wengler. Prochnow przebywał zarówno w Los Angeles, jak i Monachium. W 2017 sprzedał swój dom w Kalifornii i przeprowadził się do Berlina.