Edward Furlong

Edward Walter Furlong (ur. 2 sierpnia 1977 w Glendale) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny. Urodził się w Glendale w stanie Kalifornia jako syn Amerykanki, rosyjskiego i meksykańskiego pochodzenia, Eleanor Torres (z domu Tafoya). Matka nigdy nie powiedziała mu nic o ojcu, co utrudniało relacje z nią. W 1991 roku Eddie został przyjęty przez ciotkę Nancy Tafoya po jej wygranej walce w długim sporze prawnym z Eleanor. Swoje nazwisko przyjął od wujka Seana Furlonga. Wychował się z przyrodnim bratem Bobym ze związku matki z Moisesem Torresem. Nie miał aktorskich ambicji. Jako 12-latek został zaproszony na casting do roli młodego Johna Connora, który w przyszłości poprowadzi ludzi do walki przeciwko maszynom. Jego talent odkryła Mali Finn odpowiedzialna za casting do drugiej części filmu Jamesa Camerona Terminator 2: Dzień sądu (Terminator 2: Judgment Day, 1991). To właśnie za jej sprawą miał okazję zadebiutować na dużym ekranie u boku Arnolda Schwarzeneggera (przeprogramowany Terminator T‑800) i Lindy Hamilton (Sarah Connor). Za tę rolę zdobył nagrodę filmową MTV w kategorii najlepszy debiut i nagrodę Saturna w kategorii sci-fi dla najlepszego młodego aktora. Od tego momentu obrał niekonwencjonalną drogę przez Hollywood, dzięki której udało mu się pracować z wieloma najważniejszymi ludźmi z branży filmowej. Pojawił się też w teledysku zespołu Thin Lizzy „The Boys Are Back in Town” (1991), grupy Aerosmith „Livin' on the Edge” (1993) i Metallica „The Unnamed Feeling” (2004). Za rolę Nicka Kelsona, dwunastoletniego syna notorycznego złodzieja (Jeff Bridges), który wyszedł właśnie z więzienia w dramacie Martina Bella Serce Ameryki (American Heart, 1992) został nominowany do nagrody Independent Spirit Awards w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy. Wystąpił także w dramacie Tony'ego Billa Nasz własny dom (A Home of Our Own, 1993) z Kathy Bates, Mała Odessa (Little Odessa, 1994) z Timem Rothem, w horrorze Elektroniczna ruletka (Brainscan, 1994) i Harfa Traw (The Grass Harp, 1995) z Walterem Matthau. W dramacie kryminalnym Barbet Schroeder Wczoraj i Dziś (Before And After, 1996) z Meryl Streep i Liamem Neesonem wcielił się w nastolatka oskarżonego o brutalne morderstwo swojej dziewczyny. W 1992 rozpoczął karierę muzyczną w Japonii, a swego czasu jego piosenka Hold On Tight na jednej z tamtejszych list przebojów wyprzedziła I Will Always Love You autorstwa Whitney Houston. W kontrowersyjnym dramacie Tony'ego Kaye'a Więzień nienawiści (American History X, 1998) zagrał młodego neonazistę, który za wszelką cenę chce naśladować swojego brata (Edward Norton). W komedii Fotokłopoty (Pecker, 1998) wystąpił w roli pracującego w sklepie 18-latka, zapalonego fotografa amatora, którego prace przypadają do gustu właścicielce galerii w Nowym Jorku. W muzycznej komedii Detroit Rock City (1999) zagrał zdesperowanego licealistę, który stara się za wszelką cenę dostać na koncert zespołu KISS. Przez dwa lata był związany z Natashą Lyonne, koleżanką z planu Detroit Rock City.