Goldie Hawn

Goldie Jeanne Hawn (ur. 21 listopada 1945 w Waszyngtonie) – amerykańska aktorka, reżyserka, producentka, tancerka i piosenkarka. Laureatka Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej i Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę Toni Simmons, dziewczyny stomatologa Winstona (Walter Matthau) w komedii romantycznej Gene’a Saksa Kwiat kaktusa (1969). Wychowała się w wierze żydowskiej. Jej matka Laura Hawn (z domu Steinhoff) była córką Maxa Steinhoffa i Fanny Weiss, emigrantów żydowskich z Węgier. Prowadziła sklep jubilerski i szkołę tańca. Jej ojciec, Edward Rutledge Hawn, potomek niemieckich i angielskich osadników, wyznawał prezbiterianizm, a z zawodu był piosenkarzem i – choć nie potwierdziły tego badania genealogiczne – uważał się za potomka Edwarda Rutledge’a (1749–1800) – delegata Karoliny Południowej na Kongresie Kontynentalnym w Filadelfii w 1776, na którym przyjęto Deklarację Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Goldie ma siostrę Patricię, brat Goldie – Edward zmarł przed jej urodzeniem. Goldie dorastała w Takoma Park, w stanie Maryland. Gdy miała 10 lat, tańczyła z Ballet Russe de Monte Carlo w inscenizacji Dziadka do orzechów (1955), była też Julią w Romeo i Julii w wykonaniu Virginia Stage Company. W 1964 ukończyła Montgomery Blair High School. Rozpoczęła karierę jako tancerka kankana przy Texas Pavilion w Nowym Jorku. Potem tańczyła w klubie go-go w Nowym Jorku, a następnie w Las Vegas. Szybko trafiła na scenę musicalową, tworząc błyskotliwe sylwetki w broadwayowskich musicalach, takich jak Pocałuj mnie, Kasiu (Kiss Me, Kate) czy Faceci i babki (Guys and Dolls). Serial TV Dzień dobry, świecie (Good Morning, World, 1967-1968), w którym zadebiutowała jako Sandy Kramer, pokazał, że jest nie tylko fotogeniczna, lecz także inteligentna i dowcipna[według kogo?]. Na kinowym ekranie debiutowała w komedii Jedyna oryginalna orkiestra rodzinna (The One and Only, Genuine, Original Family Band, 1968). Niedługo potem jako Toni Simmons okazała się rewelacją komedii Kwiat kaktusa (Cactus Flower, 1969), za którą otrzymała Oscara i Złoty Glob. Słynny komik Peter Sellers zabrał ją do Europy, czyniąc swoją filmową partnerką w brytyjskiej komedii Dziewczyna inna niż wszystkie (There's a Girl in My Soup, 1970). W 1975 wystąpiła jako jedna z klientek wziętego hollywoodzkiego fryzjera (zagrał go Warren Beatty) w komedii Szampon (Shampoo, 1975). Jednak to nie role komediowe pozwoliły w pełni ukazać jej aktorskie możliwości. Zyskała pochlebne recenzje po dramatach: Sugarland Express (1974) Stevena Spielberga i Motyle są wolne (Butterflies Are Free, 1972) Miltona Katselasa. W latach 80. stała się także popularną gwiazdą telewizyjną, która tańczyła, śpiewała i bawiła publiczność dowcipami w programie Goldie i Liza razem (Goldie and Liza Together, 1980), zdobywając nominację do nagrody Emmy.