Matthias Hues

Matthias Hues

Matthias Hues
Matthias Hues (ur. 14 lutego 1959 w Waltrop) – niemiecki sportowiec, aktor, zawodnik taekwondo, scenarzysta i producent filmowy. Urodził się w Waltrop jako syn Marii (z domu Humperdinck) i doktora Josefa Huesa. Jego matka to siostrzenica Engelberta Humperdincka, kompozytora opery Jaś i Małgosia (Hänsel und Gretel). Matthias od najmłodszych lat był zaangażowany w sport. Kiedy miał 12 lat, jego ojciec zapisał go do sekcji lekkiej atletyki. W 1978, jako 19-latek był częścią zespołu, który zdobył Mistrzostwa Niemiec Juniorów w pięcioboju w Hanowerze, a później stał się „niemiecką nadzieją” w lekkoatletyce. Ćwiczył także wschodnie sztuki walki, gdzie przy swoim wzroście (1,96 cm) i wadze (113 kg) wykazywał elastyczność i zwinność, był w stanie poruszać się o wiele szybciej niż większość bardziej wykwalifikowanych konkurentów. W wieku 16 lat porzucił szkołę i przeniósł się do Paryża, aby spełnić swoje marzenie o zarządzaniu hotelem. Tam dołączył do jednego z najbardziej prestiżowych klubów sportowych, gdzie realizowano program ćwiczeń z USA – aerobikiem Jane Fondy. Po powrocie do Niemiec Hues otworzył dwa kluby fitness. W 1986 z 1400 dolarami w kieszeni wyruszył na Hawaje, a potem do Los Angeles, gdzie uczęszczał do klubu Gold’s Gym w Venice (Los Angeles). Wkrótce jednak jego marzenia legły w gruzach – spał w samochodzie i pracował dorywczo jako ochroniarz w nocnych klubach. Gdy Jean-Claude Van Damme zrezygnował z udziału w sequelu filmu Bez odwrotu, producent filmowy skontaktował się telefonicznie z Derekiem Bartonem, byłym kaskaderem w Hollywood, a wcześniej jednym z dyrektorów zarządzających „Gold’s Gym”, w poszukiwaniu odtwórcy głównego bohatera. Derek zaproponował Huesa, mimo że w ogóle nie miał żadnego doświadczenia aktorskiego. Udało się jednak przekonać producentów, aby dać mu rolę. Film Coreya Yuena Bez odwrotu 2 (No Retreat, No Surrender 2: Raging Thunder, 1987) z główną rolą Cynthii Rothrock odniósł umiarkowany sukces, ale ostateczna walka z Lorenem Avedonem na końcu filmu okazała się być w tym czasie jedną z najlepszych, najbardziej realistycznych i brutalnych scen na ekranie, co otworzyło Huesowi drzwi do ekranowej kariery. Pracował potem jako ochroniarz dla wdowy Boba Marleya i jej rodziny. Nie otrzymał kolejnej oferty filmowej przez ponad rok. Po występie jako treser lwów Oscar w komedii Randala Kleisera Pee-wee Herman w cyrku (Big Top Pee-wee, 1988) z udziałem Paula Reubensa, Penelope Ann Miller i Krisa Kristoffersona oraz dramacie sensacyjnym Pięści zemsty (Fist Fighter, 1989) u boku Edwarda Alberta, zagrał czarny charakter w filmie science-fiction Craiga R. Baxleya o inwazji obcych Mroczny anioł (Dark Angel, 1990) z Dolphem Lundgrenem. Później regularnie brał udział w filmach o tematyce sztuk walki, grając głównie antagonistów (Szpony orła (Talons of the Eagle, 1992), TC 2000 (1993), Śmiertelny pojedynek (Death Match, 1994) czy Żelazne pięści (Fists of Iron, 1995) obok Michaela Wortha i Sama J. Jonesa. Kandydował do roli Herkulesa w serialu Herkules, którą ostatecznie zagrał Kevin Sorbo. Pojawił się także jako generał w filmie fantastycznonaukowym Star Trek VI: Nieodkryta kraina (Star Trek VI: The Undiscovered Country, 1991) i Savann w jednym z odcinków serialu Conan (1997). Na planie zdjęciowym sensacyjnego dramatu kryminalnego Aleksandra Niewskiego Czarna róża (Black Rose/Чёрная роза, 2014) współpracował z takimi aktorami jako Kristanna Loken, Adrian Paul i Robert Davi. W westernie Atak na Rio Bravo (Assault on Rio Bravo, 2022) z Olivierem Grunerem i Aleksandrem Niewskim został zaangażowany do roli czarnego charakteru Ethana Crawleya .
Matthias Hues (ur. 14 lutego 1959 w Waltrop) – niemiecki sportowiec, aktor, zawodnik taekwondo, scenarzysta i producent filmowy. Urodził się w Waltrop jako syn Marii (z domu Humperdinck) i doktora Josefa Huesa. Jego matka to siostrzenica Engelberta Humperdincka, kompozytora opery Jaś i Małgosia (Hänsel und Gretel). Matthias od najmłodszych lat był zaangażowany w sport. Kiedy miał 12 lat, jego ojciec zapisał go do sekcji lekkiej atletyki. W 1978, jako 19-latek był częścią zespołu, który zdobył Mistrzostwa Niemiec Juniorów w pięcioboju w Hanowerze, a później stał się „niemiecką nadzieją” w lekkoatletyce. Ćwiczył także wschodnie sztuki walki, gdzie przy swoim wzroście (1,96 cm) i wadze (113 kg) wykazywał elastyczność i zwinność, był w stanie poruszać się o wiele szybciej niż większość bardzie

Katalog wideo