Henry Silva

Henry Silva (ur. 15 września 1928 w Nowym Jorku) – amerykański drugoplanowy aktor charakterystyczny pochodzenia włoskiego. Urodził się w nowojorskim Brooklynie w rodzinie sycylijsko-hiszpańskiej. Dorastał w Harlemie i w wieku 13 lat porzucił szkołę, by jako zmywacz naczyń, a następnie kelner pracować w jednym z hoteli na Mnahattanie. W 1955 został członkiem prestiżowego Actors Studio. Jego pracą dyplomową była sztuka Michaela V. Gazza pt. Kapelusz pełen deszczu, która następnie z powodzeniem była wystawiana na Broadwayu, a w 1957 roku doczekała się adaptacji filmowej (również z udziałem Silvy). Kilkudziesięcioletnia kariera filmowa Silvy to pasmo drugoplanowych ról czarnych charakterów, do czego, być może, przyczyniała się jego niezbyt korzystna aparycja. Zapoczątkowały ją filmy kręcone w Hollywood na przełomie lat 50. i 60. XX w., m.in. westerny: Szlachetny T, Bravados, dramat Przeżyliśmy wojnę czy kryminał Ryzykowna gra. Na początku lat 60. zaczął się również pojawiać na szklanym ekranie, m.in. w epizodach serialów: Nietykalni, Alfred Hitchcock przedstawia, F.B.I. Jednak jego telewizyjne role to głównie drugoplanowe – gościnne występy w dziś już słabo znanych serialach SF końca lat 70. XX w. W 1963 Silva zagrał swoją pierwszą główną rolę; była to postać dramatu kryminalnego Williama Ashera pt. Johnny Cool – wcielił się w sycylijskiego gangstera Johnny’ego Coliniego. Partnerowali mu w tym filmie m.in. Telly Savalas i Elizabeth Montgomery. Film zebrał pochlebne recenzje krytyków i cieszył się dość dużą oglądalnością. Od 1965 roku Silva grywał w europejskich produkcjach, które uczyniły go aktorem popularnym w Europie Zachodniej. Przez następnych kilka lat zagrał w blisko 25, głównie włoskich, filmach typu spaghetti westerny i kryminały, w których wcielał się w role czarnych charakterów. Nie opuszczał jednak rodzimego rynku filmowego – w 1977 roku u boku Franka Sinatry wystąpił w filmie Contract on Cherry Street. W następnych latach pojawiał się regularnie w filmach, głównie kryminalnych i to w rolach drugoplanowych. Najgłośniejszy z nich to Nico z 1988, w którym partnerował Stevenowi Seagalowi jako psychopatyczny najemnik Kurt Zagon. Większość filmów z jego udziałem to dziś już właściwie zapomniane produkcje. Jego role to na ogół twardzi ludzie – gangsterzy, wojskowi, policjanci itp. Ze względu na azjatyckie rysy twarzy można go spotkać nawet w tak egzotycznych produkcjach jak japoński Wirus z 1980 czy chiński Foxbat z 1977. Przez 50 lat kariery wystąpił w blisko 90 filmach i 50 serialach TV.