Danny Glover

Danny Lebern Glover (ur. 22 lipca 1946 w San Francisco w stanie Kalifornia) – amerykański aktor, producent filmowy i reżyser, ambasador dobrej woli UNICEF. Aktor Danny Glover urodził się 22 lipca 1946 r. W San Francisco w Kalifornii. Jego rodzice, Carrie i James Glover, byli zarówno pracownikami pocztowymi, jak i aktywnymi członkami NAACP. Ich działalność wywarła duży wpływ na Danny'ego, który później sam stał się aktywistą walczącym o prawa czarnych Amerykanów. Podobnie jak ojciec od dziecka kochał sport. Jako nastolatek zaczął chorować na padaczkę. Jednak jak sam stwierdził, dzięki technice pogłębionej koncentracji i autohipnozie udało mu się w wieku 35 lat powstrzymać jej napady. Po skończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na uniwersytecie stanowym San Francisco, gdzie poznał swoją przyszłą żonę, Asake Bomani. W 1975 wziął z nią ślub, a 5 stycznia następnego roku przyszła na świat ich jedyna córka, Mandisa. Na uniwersytecie należał do Związku Czarnych Studentów, który wraz z dwoma innymi stowarzyszeniami przez pięć miesięcy prowadził strajk, domagając się utworzenia wydziału czarnych studiów. Był to najdłuższy studencki strajk w amerykańskiej historii, w jego wyniku wydział utworzono. Początkowo pracował w miejskiej administracji. Choć miał różne zainteresowania, nie myślał o aktorstwie. W wieku trzydziestu kilku lat zapisał się do grupy czarnych aktorów pracujących w American Conservatory Theater. Razem z Jeanem Sheltonem ćwiczył w Shelton Actors Lab. Później w jednym z wywiadów powiedział, że to dzięki niemu zdecydował się porzucić pracę w administracji i zostać aktorem. By dalej rozwijać swoje umiejętności wyjechał do Los Angeles. Karierę zaczynał występując gościnnie w serialach i grając niewielkie role w filmach. Jego ekranowym debiutem był występ w sensacyjnej Ucieczce z Alcatraz Dona Siegela (1979), jednak na pierwszą dużą rolę musiał poczekać dopiero do 1985 roku, kiedy zagrał postać męża bohaterki (Whoopi Goldberg) w głośnym Kolorze purpury Stevena Spielberga. W swoim dorobku ma wiele rozmaitych produkcji, ale prawdziwą sławę przyniosła mu dopiero postać sierżanta Rogera Murtaugha w filmie Zabójcza broń (1987), w którym stworzył niezapomniany duet z Melem Gibsonem. Para powracała na ekrany kin jeszcze trzykrotnie - po raz ostatni w 1998 roku. Jego popularność wzrosła po pierwszym w swej karierze blockbusterze - drugiej części filmu Predator 2 (1990), który okazał kasowym hitem. W tym samym roku gościnnie wystąpił w teledysku Michaela Jacksona do piosenki „Liberian Girl”. Nominację do nagrody Emmy przyniosła jemu w 1987 roku tytułowa rola w telewizyjnym dramacie HBO Mandela o życiu Nelsona Mandeli. Potem zagrał w reżyserskim debiucie Morgana Freemana Bopha! (1993) i Świętym z Fortu Washington (1993) u boku Matta Dillona. W 1994 wyreżyserował dla kanału Showtime krótkometrażowy film pt. Override. W tym samym roku razem z aktorem Benem Guillorym stworzył w Los Angeles Robey Theatre Company. Od lat 90. rzadko pojawiał się w telewizyjnych produkcjach, skupiając się bardziej na filmach. Wystąpił jako członek zwariowanego Genialnego klanu Wesa Andersona (2001). Początkowo niechętnie podchodził do współpracy z kontrowersyjnym Duńczykiem Larsem von Trierem, lecz ostatecznie zdecydował się jednak na udział w historii o kwestii niewolnictwa i jego następstwach Manderlay (2005). Pojawił się także jako Isaac Marshall w serialu Bracia i siostry (2007–2008). W katastroficznym filmie Rolanda Emmericha 2012 (2009) wcielił się w postać prezydenta USA Thomasa Wilsona. W niezależnym thrillerze sensacyjnym Bad Asses (2014) zagrał byłego hokeistę, który tworzy zabójczy duet z trenerem boksu (Danny Trejo).