Miranda Otto

Miranda Otto (ur. 15 grudnia 1967 w Brisbane) – australijska aktorka. Córka aktorskiej pary Barry’ego i Lindsay Otto, siostra Gracie Otto. Rozpoczęła karierę aktorską w 1986 roku, w wieku osiemnastu lat. Występowała w różnych filmach, zarówno niezależnych, jak i z wielkich wytwórni filmowych. Jej pierwszym ważnym filmem była Emma’s War, gdzie zagrała nastolatkę, która przenosi się w australijski busz w trakcie II wojny światowej. Po dekadzie cenionych przez krytyków ról w australijskich filmach zyskała uwagę Hollywoodu, po pojawieniu się w rolach drugoplanowych w Cienkiej czerwonej linii i Co kryje prawda. Stała się powszechnie znana dzięki zagraniu postaci Éowiny w trylogii filmowej Władca Pierścieni Petera Jacksona. Otto wychowywała się w Newcastle i Brisbane, a krótko przebywała w Hongkongu, po rozwodzie rodziców w 1974 roku. Spędzała weekendy i wakacje z ojcem w Sydney, a za jego sprawą zainteresowała się aktorstwem. W latach dzieciństwa, z przyjaciółmi w wolnym czasie pisała scenariusze oraz projektowała kostiumy i latawce. Otto wystąpiła w kilku sztukach w Nimrod Theatre, które zwróciły uwagę reżyser castingu, Faith Martin. Następnie, w 1986 roku, Otto otrzymała rolę w drugowojennym dramacie Emma’s War. Chciała zostać baletnicą, ale została zmuszona do porzucenia tego pragnienia ze względu na umiarkowaną skoliozę. Ukończyła National Institute of Dramatic Art w Sydney, w 1990 roku. Przedtem pojawiła się w drobnych rolach filmowych, w Initiation (1987) i Trzynastym piętrze (1988). Pierwsza rola filmowa Otto w 1991 roku (po ukończeniu studiów) w The Girl Who Came Late była przełomem, którym zwróciła na siebie uwagę australijskiego przemysłu filmowego i ogółu publiczności. W filmie, reżyserowanym przez Kathy Mueller, zagrała rolę młodej kobiety, Nell Tiscowitz, która może komunikować się z końmi. Jej postać przyniosła Otto pierwszą nominację Australian Film Institute dla „Najlepszej aktorki” w następnym roku. Jej kolejna rola przyszła wraz z filmem The Last Days of Chez Nous, który przedstawiał złożone relacje między członkami australijskiej rodziny. Ten obraz zapewnił Otto jej drugą nominację Australian Film Institute, tym razem dla „Najlepszej aktorki drugoplanowej”. W 1993 wystąpiła z Noah Taylorem w prowokacyjnej komedii Nostradamus Kid, która została oparta na wspomnieniach Boba Ellisa z lat 60. Otto zaangażowała się w ten film, ponieważ była „zafascynowana tym okresem i ludźmi, którzy z niego się wywodzili”. Mała rola w niezależnej produkcji Sex Is a Four Letter Word przyszła w 1995 roku.