Seymour Cassel

Seymour Joseph Cassel (ur. 22 stycznia 1935 w Detroit, zm. 7 kwietnia 2019 w Los Angeles) − amerykański aktor i producent filmowy, nominowany do Oscara za rolę drugoplanową w filmie Twarze (1968). Urodził się w Detroit (stan Michigan), jako syn Pancretii Ann (z domu Kearney) i Seymoura Josepha Cassela. Studiował w American Theatre Wing i Actor’s Studio. Zadebiutował w dramacie Johna Cassavetesa Cienie (Shadows, 1959), którego był także producentem. Wkrótce pojawił się w obsadzie innych filmów Cassavetesa; Spóźniony blues (Too Late Blues, 1961), był nominowany do Oscara za rolę starzejącego się hipisa w dramacie Twarze (Faces, 1968), a później zagrał Moskowitza w dramacie Minnie i Moskowitz (Minnie and Moskowitz, 1971). Cassel kontynuował rolę w ciągu następnych kilku dekad, grając m.in. w filmach: Zabójcy (The Killers, 1964) w reżyserii Dona Siegela (według powieści Ernesta Hemingwaya) z Lee Marvinem, Angie Dickinson i Ronaldem Reaganem, komediodramacie Barry’ego Levinsona Wet za wet (Tin Men, 1987) i dreszczowcu Dennisa Hoppera Barwy (Colors, 1988) z Seanem Pennem, a także nakręconych dla telewizji produkcjach, w tym Ścigany (The Fugitive, 1967), Star Trek: Następne pokolenie (1988) jako porucznik komandor Hester Dealt, Matlock (1988), W kręgu podejrzeń (Under Suspicion, 1994–1995) jako porucznik Mickey Schwartz, Szpital Dobrej Nadziei (1997) czy Ostry dyżur (2007). Seymour Cassel nadał przydomek „Slash” brytyjskiemu gitarzyście rockowemu, Saulowi Hudsonowi (Guns N’ Roses).