Graham Chapman

Graham Chapman (ur. 8 stycznia 1941 w Leicester, zm. 4 października 1989 w Maidstone) – angielski aktor komediowy, jeden z założycieli i członków sześcioosobowej komediowej grupy Monty Python. Graham uczęszczał do szkoły średniej Melton Mowbray. Po jej ukończeniu zaczął studiować medycynę na Uniwersytecie Cambridge w Emmanuel College. Odbył praktyki lekarskie w Barts Hospital Medical College, lecz nigdy nie pracował zawodowo jako lekarz. W swojej autobiografii pt. A Liar's Biography (opublikowana w 1980) pisał: "Medycyna zawsze wydawała mi się czymś ciekawym, pociągającym i tajemniczym. (...) w moim domu zawsze było mnóstwo książek medycznych, które bardzo często czytałem i które lubiłem przeglądać. Choć nigdy nie byłem zawodowcem, niektóre umiejętności, które wyniosłem ze studiów, bardzo mi się w życiu przydawały". Będąc na studiach, Graham poznał ówczesnego studenta prawa, Johna Cleese'a, który pisał wówczas profesjonalne teksty dla BBC. Chapman, zafascynowany komediowymi programami telewizyjnymi, wkradł się w łaski Cleese'a i wspólnie zaczęli profesjonalnie tworzyć teksty dla programów BBC. W tym czasie Chapman starał się także o posadę w rozgłośni radiowej BBC, jednak początkowo nieskutecznie. W trakcie odbywania praktyk, Graham poznał Tima Brooke-Taylora, Billa Oddiego, Dave'a Hatcha, Jona Lynna, Humphreya Barklaya i Jo Kendall. Wszyscy (także Cleese) wystąpili w słynnym wówczas programie telewizyjnym pt. Ed Sullivan Show w 1964 roku. Ten występ był początkiem wielkiej miłości Chapmana do telewizji. W tym czasie otrzymał także propozycję współpracy od Davida Frosta przy programach komediowych dla Telewizji BBC. Ofertę przyjął. Przyjął także propozycje współpracy z Marty Feldmanem. Pisząc dla telewizji, ponownie postanowił powalczyć o posadę w rozgłośni radiowej. Tym razem skutecznie. Pisał skecze, które później sam prezentował na antenie BBC. Najsłynniejszym jego dokonaniem radiowym był skecz pt. I'm sorry, I'll Read That Again (który de facto pojawił się później w serii Latającego cyrku Monty Pythona pod tytułem How far can minister fall?). W tym samym czasie pisał też scenariusze do telewizyjnych programów komediowych, wśród których były między innymi: This is Petula Clark i This is Tom Jones. Połowa lat 60. XX wieku okazała się wyjątkowo pracowitym okresem dla Chapmana. W 1967 roku wystąpił w programie komediowym Marty Feldmana, u boku Cleese'a i Brooke-Taylora, pt. At Last the 1948 Show. W tym samym czasie, wraz z Johnem Cleese'em pisał teksty do komediowej serii Doctor in the House, która cieszyła się ogromną popularnością. W 1969 roku Chapman wraz z Cleese'em zaprosili do współpracy Michaela Palina, Terry'ego Jonesa, Erica Idle oraz artystę amerykańskiego pochodzenia, Terry'ego Gilliama i wspólnie stworzyli kolektyw, który nazwali Monty Python. Jak wspominał później Terry Jones: Nazwa miała nic nie znaczyć. I tak było. Grupa ma na swoim koncie kilka filmów pełnometrażowych i słynną, składającą się z 45 odcinków, podzielonych na tzw. cztery sezony, telewizyjną serię pt. Latający cyrk Monty Pythona, która była emitowana raz w tygodniu na antenie BBC. Od samego początku, dokonania komików cieszyły się wielką sympatią. 23 czerwca 2007 roku Michael Palin odebrał w imieniu grupy nagrodę za Najlepszy w historii program mający wpływ na kształt telewizji, przyznaną przez amerykański i brytyjski zespół specjalistów od opinii publicznej.