Gene Hackman

Gene Hackman, właściwie Eugene Allen Hackman (ur. 30 stycznia 1930 w San Bernardino) – amerykański aktor filmowy i pisarz. Laureat dwóch Oscarów: za pierwszoplanową rolę w filmie Francuski łącznik (1971; reż. William Friedkin) oraz drugoplanową w filmie Bez przebaczenia (1992; reż. Clint Eastwood). Ponadto był 3 razy nominowany do tej nagrody; za pierwszoplanową rolę w filmie Missisipi w ogniu (1988; reż. Alan Parker) oraz drugoplanowe role w filmach: Bonnie i Clyde (1967; reż. Arthur Penn) i Nigdy nie śpiewałem dla mojego ojca (1970; reż. Gilbert Cates). Hackman pozostaje jednym z najwybitniejszych aktorów w historii amerykańskiego kina. Stworzył szereg legendarnych kreacji, m.in. niezłomnego detektywa Jimmy’ego „Popeye'a” Doyle’a we Francuskim łączniku, bohaterskiego pastora w Tragedii „Posejdona”, speca od podsłuchów w filmie Rozmowa, gen. Stanisława Sosabowskiego w O jeden most za daleko, Lexa Luthora w serii filmów o Supermanie i wiele innych. Aktorstwem zajął się po zakończeniu służby wojskowej w piechocie morskiej. Zadebiutował w 1961 niewielką rolą policjanta w filmie Mad Dog Coll. Pierwszą znaczącą rolę zagrał w filmie Lilith z 1964 w reż. Roberta Rossena. Gwiazdą tego filmu był Warren Beatty, który później namówił Arthura Penna, by obsadził Gene’a w filmie Bonnie i Clyde. Hackman otrzymał za rolę w nim swoją pierwszą nominację do Oscara, a jego kariera nabrała rozpędu. Prawdziwą gwiazdą stał się po zagraniu swojej życiowej roli we Francuskim łączniku z 1971. W swej karierze potrafił stworzyć skrajnie różne postacie – zarówno szlachetnych bohaterów, jak i tzw. „czarne” charaktery. Ze względu na aparycję nie był obsadzany w rolach amantów. Jego postacie to głównie dojrzali mężczyźni, profesjonaliści w jakimś fachu, o złożonej psychice, często stawiani w sytuacjach z dylematami moralnymi. Z aktorstwa wycofał się w 2004, kiedy to pojawił się po raz ostatni na ekranie w filmie Witamy w Mooseport, gdzie wcielił się w rolę byłego prezydenta USA, który kandyduje na urząd burmistrza małego miasteczka. Wspólnie z archeologiem podwodnym Danielem Lenihanem napisał trzy powieści: Wake of the Perdido Star (1999), Justice for None (2004) oraz Escape from Andersonville (2008).