Eduardo Noriega

Eduardo Noriega

Eduardo Noriega
Eduardo Noriega, właściwie Eduardo Noriega Gómez (ur. 1 sierpnia 1973 w Santander, stolicy wspólnoty autonomicznej Kantabria) – hiszpański aktor filmowy, najlepiej znany z występu w dwóch filmach Alejandro Amenábara – uhonorowanym nagrodą Goya dramacie Teza i dreszczowcu Otwórz oczy. W Stanach Zjednoczonych prawdopodobnie stał się najbardziej popularny z roli Enrique w dreszczowcu politycznym 8 części prawdy. Przyszedł na świat w Santander, stolicy wspólnoty autonomicznej Kantabria jako najmłodszy z siedmiorga braci. We wczesnym dzieciństwie poświęcił się muzyce. W okresie dorastania przeniósł się do Madrytu, gdzie rozpoczął karierę aktorską występując w kilku filmach krótkometrażowych w reżyserii Carlosa Montero En casa de Diego (1993) i Mateo Gila Soñé que te mataba (1994) oraz dramacie Opowieści z Kronen (Historias del Kronen, 1995) u boku Jordi Mollà. Rola Alberto w krótkometrażowym thrillerze Alejandro Amenábara Luna (1995) przyniosła mu nagrodę 'Caja de Madrid' na festiwalu filmów krótkometrażowych w Alcalá de Henares. Zwrócił na siebie uwagę krytyków w roli studenta madryckiej szkoły medialnej, podejrzanego o utrwalanie ludzkich kaźni na taśmie filmowej w dramacie Alejandro Amenábara Teza (Tesis, 1995). Za postać Césara, który przebywa w więzieniu oskarżony o morderstwo, którego nie pamięta w melodramacie sci-fi/thrillerze psychologicznym Otwórz oczy (Abre los ojos, 1997) był nominowany do nagrody Goya. Kolejną nominację do nagrody Goya zdobył za kreację agenta hiszpańskich służb specjalnych w dreszczowcu Wilk (El Lobo, 2004).
Eduardo Noriega, właściwie Eduardo Noriega Gómez (ur. 1 sierpnia 1973 w Santander, stolicy wspólnoty autonomicznej Kantabria) – hiszpański aktor filmowy, najlepiej znany z występu w dwóch filmach Alejandro Amenábara – uhonorowanym nagrodą Goya dramacie Teza i dreszczowcu Otwórz oczy. W Stanach Zjednoczonych prawdopodobnie stał się najbardziej popularny z roli Enrique w dreszczowcu politycznym 8 części prawdy. Przyszedł na świat w Santander, stolicy wspólnoty autonomicznej Kantabria jako najmłodszy z siedmiorga braci. We wczesnym dzieciństwie poświęcił się muzyce. W okresie dorastania przeniósł się do Madrytu, gdzie rozpoczął karierę aktorską występując w kilku filmach krótkometrażowych w reżyserii Carlosa Montero En casa de Diego (1993) i Mateo Gila Soñé que te mataba (1994) oraz dramacie

Katalog wideo