Alessio Boni

Alessio Boni (ur. 4 lipca 1966 w Sarnico) – włoski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Urodził się w Sarnico, w prowincji Bergamo jako drugi z trojga synów gospodyni domowej i rzemieślnika. Ma dwóch braci – starszego Marco i młodszego Andreę. W wieku 14 lat rozpoczął pracę z ojcem jako kaflarz w prowincji Bergamo. W wieku 20 lat przeprowadził się do San Diego w Kalifornii, gdzie pracował jako kelner, kucharz pizzy i opiekunka do dzieci. Pracę w teatrze rozpoczął w 1988. Debiutował na scenie w spektaklu Siedmiu przeciw Tebom (Sette contro Tebe, 1988) Ajschylosa. Wystąpił potem w przedstawieniach: Nieprawidłowa droga miłości/Brucia amore brucia (Amarsi male, 1989), Ćwiczenia stylistyczne (Esercizi di stile, 1990) Raymonda Queneau, Obieżyświat (Il giramondo, 1991) Aphry Behn, Hamlet (Dalla tavola della mia memoria Amleto, 1992) Szekspira, Małe nieporozumienia (Piccoli equivoci, 1992) Claudio Bigagli, Szkoła rzymska (Scuola Romana, 1994) Enzo Siciliano, Peer Gynt (1995) Henryka Ibsena i Skąpiec (L'avaro, 1996) Moliera. W 1992 ukończył Accademia Nazionale d'Arte Drammatica Silvio D'Amico w Rzymie. Spróbował także swoich sił jako reżyser spektakli Labirynt Orfeusza (Il labirinto di Orfeo, 1993) i Teby wierszem (Verso Tebe, 1993). Po udziale w telewizyjnym filmie Czarownik (Il Mago, 1990) u boku Anthony'ego Quinna, pojawił się po raz pierwszy na dużym ekranie w dreszczowcu Perwersyjna gra (Gioco perverso, 1991). Popularność przyniosła mu postać Marca Oberona w serialu Zauroczenie (Incantesimo, 1998) i jego dwóch sequelach z 2000 i 2001 roku. Za kreację Matteo Caratiego w dramacie Najlepsza młodość (La Meglio gioventù, 2003) otrzymał nagrodę Nastro d’argento. Zagrał potem rolę księcia Andrieja Bolkońskiego w miniserialu Lux Vide Wojna i pokój (War and Peace, 2007) oraz wcielił się w tytułowego włoskiego malarza okresu baroku Michelangelo Merisi da Caravaggio w biograficznym filmie telewizyjnym Caravaggio (2007). W 2017 związał się z Niną Verdelli