Mark Wahlberg

Mark Robert Michael Wahlberg, również Marky Mark (ur. 5 czerwca 1971 w Dorchester) – amerykański aktor (dwa razy nominowany do Oscara), producent filmowy, piosenkarz i model. Urodził się w Dorchester w stanie Massachusetts. Jego matka Alma Elaine (z domu Donnelly) była urzędniczką bankową i pomocą pielęgniarską i była spokrewniona z pisarzem Nathanielem Hawthorne, natomiast ojciec Donald Edmond Wahlberg, Sr. był kierowcą dostawcą. Wychowywał się z pięcioma braćmi: Arthurem, Jamesem, Paulem, Robertem (ur. 18 grudnia 1967) i Donaldem (ur. 17 sierpnia 1969) oraz trzema siostrami: Debbie (zm. 2003), Michelle i Tracey. Jego ojciec był pochodzenia szwedzkiego i irlandzkiego, natomiast matka – irlandzkiego, francusko-kanadyjskiego i angielskiego. W 1982 roku, gdy miał jedenaście lat, jego rodzice rozwiedli się; po rozwodzie został z matką. Wkrótce porzucił szkołę Copley Square High School w Bostonie i w wieku czternastu lat zaczął na siebie zarabiać, kradnąc i handlując narkotykami, za co był notowany przez policję. W 1985, po odbyciu odsiadki, pomocną dłoń wyciągnął do niego jego starszy brat Donnie, ówczesny członek znanego boysbandu New Kids on the Block, z którym był związany przez sześć miesięcy. W 1988 roku, jako szesnastolatek, został skazany na czterdzieści pięć dni więzienia za pobicie dwóch Wietnamczyków. Następnie Donnie skomponował dla brata, występującego solo pod pseudonimem Marky Mark, z towarzyszącym zespołem The Funky Bunch, parę utworów w stylu hip-hopu, najsłynniejszy z nich to „Good Vibrations” (1991), oraz wyprodukował za własne pieniądze jego debiutancką płytę „Music for the People” (1991), która doczekała się statusu platynowej. Został nowym idolem nastolatków w bejsbolówce i luźno opadających spodniach, a w czasie koncertów ściągał spodnie i chwytał się za krocze. W 1991 roku przez dwa lata brał udział w roznegliżowanej reklamie męskiej bielizny słynnego kreatora mody Calvina Kleina, pojawił się na wielkich billboardach z Kate Moss i fotografowany był przez Herba Rittsa. Trafił też na okładki magazynów „Interview” (w lutym 1992), „YM” (w lutym 1993), „Penthouse” (w marcu 1993), „Esquire” (w czerwcu 1993, w czerwcu 2014), „GQ” (w lipcu 2000, w edycji niemieckiej we wrześniu 2013), „Vanity Fair” (w sierpniu 2001), „Men’s Health” (we wrześniu 2005, w czerwcu 2008, w grudniu 2010, w edycji angielskiej w styczniu 2012, w sierpniu 2012, w lutym 2014, we wrześniu 2016, w lutym 2018, w edycji rumuńskiej w marcu 2018), „Muscle & Fitness” (w edycji tureckiej w maju 2013, w marcu 2017, w lipcu 2017) i „Maxim” (w lipcu 2015). W 1993 kariera Marky’ego Marka zaczęła podupadać z powodu rasistowskich wyzwisk pod adresem czarnoskórych uczniów i odkrycia przez dziennikarzy sprawy pobicia Wietnamczyków, a Mark został okrzyknięty rasistą. Swoją autobiografię zaś zadedykował penisowi, przy okazji opisując burzliwy romans z Madonną. Jeszcze większy atak prasy spowodowało wzięcie w obronę przez Marka muzyka dancehall Shabby Ranksa, który nieopatrznie w wywiadzie zażartował, iż „wszyscy homoseksualiści powinni zostać ukrzyżowani”. W USA został wówczas obiektem ataków zarówno prasy, jak i mniejszości narodowych i seksualnych. Gdy druga płyta „You Gotta Believe” (1992) nie sprzedawała się tak dobrze jak poprzednia, rozpoczął karierę aktorską. Po występie w programie HBO Ben Stiller zaprasza (The Ben Stiller Show, 1993), zagrał w telewizyjnym thrillerze Zastępstwo (The Substitute, 1993) jako student, który odkrywa, że nowa nauczycielka literatury nie jest tym, za kogo się podaje.