Christopher Reeve

Christopher D'Olier Reeve (ur. 25 września 1952 w Nowym Jorku, zm. 10 października 2004 w Mount Kisco) – amerykański aktor, producent filmowy, reżyser, scenarzysta i pisarz angielskiego pochodzenia. Urodził się jako starszy syn dziennikarki Barbary Pitney (z domu Lamb) i nauczyciela, powieściopisarza, poety i uczonego Franklina D’Oliera Reeve. Miał młodszego brata Benjamina (ur. 1953) – sędziego. W 1956 roku jego rodzice rozwiedli się. Matka w 1959 wyszła ponownie za mąż za maklera giełdowego Tristama B. Johnsona. Mając dziesięć lat, przyłączył się do amatorskiej grupy teatralnej The Yeomen of the Guard w McCarter Theater w Princeton. Latem 1968 roku, w wieku piętnastu lat, został przyjęty jako praktykant Williamstown Theatre Festival w stanie Massachusetts, gdzie zachwycił swoim występem aktorkę Olympię Dukakis w przedstawieniu Widok z mostu (A View from the Bridge). Grał rosyjskiego marynarza w sztuce Zakładnik (The Hostage) i Beljajewa w spektaklu Miesiąc na wsi (A Month in the Country). W 1970 roku ukończył prywatną szkołę Princeton Country Day, gdzie został honorowym uczniem i grał w piłkę nożną, baseball, tenis i hokej. W 1974 otrzymał licencjat Cornell University w Ithaca, w stanie Nowy Jork i studiował dramat w prestiżowej Juilliard School z Robinem Williamsem. Po epizodycznej roli oficera w dramacie telewizyjnym PBS Wrogowie (Enemies, 1974), pojawił się w operze mydlanej CBS Miłość życia (Love of Live, 1974–76) jako Ben Harper, antagonistyczny charakter z poligamistycznym stylem życia i przeszłością karną. Grywał na broadwayowskiej scenie w sztukach: Sprawa Gravity (A Matter of Gravity, 1976) w roli Nicky’ego u boku Katharine Hepburn, Urodzony czwartego lipca (Fifth of July, 1980–82) jako Ken Talley Jr. z Jeffem Danielsem i Swoosie Kurtz oraz Wesele Figara (The Marriage of Figaro, 1985) jako hrabia Almaviva z Mary Elizabeth Mastrantonio. Międzynarodowy rozgłos przyniosła mu kreacja Clarka Kenta/Supermana w filmie sci-fi Richarda Donnera Superman (1978), za którą otrzymał nagrodę Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA) i nominację do nagrody Saturna. Sukces kasowy filmu sprawił, że powstały trzy sequele: w 1980 (nominacja do Saturna), 1983 (nominacja do Saturna) i 1987. Za rolę scenarzysty Richarda Colliera w melodramacie fantasy Gdzieś w czasie (Somewhere in Time, 1980) z Jane Seymour odebrał nagrodę na Fantafestival w Rzymie i był nominowany do nagrody Saturna. Jednak postać magnata przemysłowego, zakochanego w sobie Blaine'a Binghama w czarnej komedii Za kamerą (Switching Channels, 1988) u boku Burta Reynoldsa i Kathleen Turner przyniosła mu nominację do Złotej Maliny dla najgorszego aktora drugoplanowego. 27 maja 1995 na planie filmowym spłoszony koń zrzucił go z siodła. W wyniku upadku aktor skręcił kark i doznał paraliżu. Trafił do Kessler Rehabilitation Center w West Orange, w stanie New Jersey. Złamanie kręgosłupa i inne obrażenia były tak poważne, że nie był w stanie samodzielnie oddychać. Odtąd żył podłączony do respiratora.