Keanu Reeves

Keanu Charles Reeves (/kiˈɑːnuː/) (ur. 2 września 1964 w Bejrucie, Liban) – kanadyjski artysta i przedsiębiorca: aktor, reżyser, producent filmowy, muzyk i filantrop. Występował w takich seriach filmowych jak: Matrix oraz John Wick. Uważany za jednego z najlepszych producentów filmowych na świecie i jednego z najlepiej opłacanych aktorów swojego pokolenia. Urodził się w Bejrucie w Libanie jako syn geologa Samuela Nowlina Reevesa Jr., Amerykanina azjatyckiego pochodzenia (pół Chińczyka, pół Hawajczyka) oraz Patricii Taylor – Angielki, stylistki i projektantki kostiumów dla takich artystów jak Dolly Parton, Emmylou Harris i David Bowie, a jednym z jej przyjaciół był rocker Alice Cooper. Wychowywał się z siostrą Kim (ur. 1966), urodzoną z pierwszego małżeństwa ojca, w Australii. Jego matka pracowała jako tancerka w lokalnym klubie, gdy poznała jego ojca. Kiedy małżeństwo zakończyło się rozwodem, przeniosła się z Keanu i Kim do Nowego Jorku. W 1967, kiedy Keanu Reeves miał trzy lata, zmarł jego ojciec. W 1969 matka po raz drugi wyszła za mąż za Paula Aarona, broadwayowskiego reżysera, a następnie przeniosła się z dziećmi do Toronto w Kanadzie, gdzie uzyskała obywatelstwo. Małżeństwo trwało tylko rok. Za mąż wychodziła jeszcze dwukrotnie – za promotora rockowego Roberta Millera, z którym ma córkę Karinę Miller (ur. 1976), a następnie za właściciela salonu fryzjerskiego, Jacka Bonda. Z nowego związku ojca Keanu ma przyrodnią siostrę, Emmę. Mając 9 lat pojawił się na scenie w przedstawieniu George’a Abbotta Damn Yankees. W Kanadzie, uczęszczał do Jesse Ketchum Public School, a następnie studiował na De La Salle College. Cierpiał na dysleksję. Jako nastolatek grał w hokeja jako oficjalny bramkarz zespołu i otrzymał przydomek „The Wall”. Naukę kontynuował w Etobicoke School of the Arts w Ontario. Nie mógł przystosować się do szkoły. Nie był złym uczniem, ale miał trudności związane z rówieśnikami i nauczycielami. Mając 17 lat porzucił szkołę. W wieku dziewiętnastu lat zadebiutował w homoerotycznym dreszczowcu Wolfboy (1984) w reżyserii Johna Palmera na profesjonalnej scenie Leah Posluns Theatre w Toronto, gdzie rok potem wystąpił jako Merkucjo w tragedii szekspirowskiej Romeo i Julia (1985). Swoje pierwsze doświadczenia przed obiektywem kamery nabywał dzięki występom w niewielkich produkcjach kanadyjskiej telewizji. Pojawił się w reklamie Coca-Coli oraz gościnnie w sitcomie CBS Hangin’ In (1984) i serialu policyjnym CTV Television Network Nocna gorączka (Night Heat, 1985) z Jeffem Wincottem. W dramacie obyczajowym Youngblood (1986) u boku Roba Lowe i Patricka Swayze zagrał postać hokeisty. Wystąpił w niewielkiej roli Buddy’ego Martina w dramacie kryminalnym HBO Akt zemsty (Act of Vengeance, 1986) z Charlesem Bronsonem. Po roli Le Chevaliera Raphaela Danceny w filmie Stephena Frearsa Niebezpieczne związki (Dangerous Liaisons, 1988) z Johnem Malkovichem, Michelle Pfeiffer i Glenn Close, wystąpił w roli Teda Logana w komedii Stephena Hereka Wspaniała przygoda Billa i Teda (Bill & Ted’s Excellent Adventure, 1989). Wziął udział w teledysku do piosenki Pauli Abdul „Rush Rush” (1991). Wystąpił w wielu filmach u licznych reżyserów światowego kina, tworząc kreacje, m.in. w Moje własne Idaho, Drakula, Mały Budda, Wiele hałasu o nic. Za rolę początkującego agenta FBI Johnny’ego Utaha w dramacie sensacyjnym Kathryn Bigelow Na fali (Point Break, 1991) otrzymał MTV Movie Award jako najbardziej pożądany aktor. W 1994 zagrał w filmie Speed: Niebezpieczna prędkość, który stał się ogromnym sukcesem komercyjnym (film zarobił 350 mln dolarów przy 30 mln budżecie). Uczynił on z niego gwiazdora Hollywood, a zarazem jednego z najlepiej zarabiających aktorów amerykańskich. Stworzyło mu to szansę współpracy z taką gwiazdą kina jak Al Pacino w Adwokacie diabła (1997). W komediodramacie sportowym Briana Robbinsa Krótka piłka (Hardball, 2001) zagrał niespokojnego uzależnionego od hazardu Conora O’Neilla, który zamierza spłacić swoje wierzytelności i podejmuje się szkolenia drużyny baseballowej.