Meg Foster

Meg Foster, właściwie Margaret Foster (ur. 10 maja 1948 w Reading w stanie Pensylwania) – amerykańska aktorka telewizyjna i filmowa. Urodziła się w Reading w Pensylwanii jako córka Davida i Nancy (z domu Adamson). Wychowywała się w Rowayton w Connecticut z siostrami – Gray, Jan i Niną oraz bratem Ianem. Uczęszczała do Rogers Hall w Lowell w stanie Massachusetts. Uczyła się sztuki aktorskiej ze Sanford Meisner w słynnej szkole Neighborhood Playhouse w Nowym Jorku, gdzie odbywała także swoją praktykę w teatrze. Swoją przygodę z aktorstwem rozpoczęła od występu na deskach teatralnych w sztuce Twórcy imperium (The Empire Builders). Potem zagrała jeszcze w spektaklach: Król Lear Szekspira, Barabasz, Skrajności (Extremities, 1983) w Los Angeles Public Theatre w Los Angeles, Trzy siostry Antoniego Czechowa (1986) Los Angeles Theatre Center w Los Angeles i Strong Man’s Weak Child w Los Angeles Theatre Center (1989). Na dużym ekranie debiutowała u boku Michaela Douglasa w dramacie Adam o szóstej rano (Adam at 6 A.M., 1970). Na początku lat 70. zaczęła pojawiać się na szklanym ekranie – w seryjnym westernie Bonanza (1971) zagrała panią Evangeline Woodtree. Wkrótce można ją było oglądać w pojedynczych odcinkach seriali takich, jak: Dan August (1971) z Burtem Reynoldsem, W blasku słońca (Sunshine, 1975) i jego sequelu W blasku słońca Świąt Bożego Narodzenia (Sunshine Christmas, 1977) u boku Cliffa De Younga, Ulice San Francisco (The Streets of San Francisco, 1975) z Michaelem Douglasem oraz miniserialu ABC Waszyngton za zamkniętymi drzwiemi (Washington: Behind Closed Doors, 1977). Znaczącą w jej dorobku stała się rola hafciarki Hester Prynne, która rodząc dziecko ujawnia dowód małżeńskiej niewierności, w miniserialu telewizyjnym Szkarłatna litera (The Scarlet Letter, 1979) na podstawie powieści Nathaniela Hawthorne’a. Za rolę szarmanckiej Ingrid w kinowym dramacie Bilet do nieba (Ticket to Heaven, 1981) z Kim Cattrall, otrzymała nominację do nagrody Genie. Jej kariera osiągnęła szczyt, gdy wcieliła się w postać ambitnej detektyw Chris Cagney w wyprodukowanym przez sieć telewizyjną CBS serialu kryminalnym Cagney i Lacey (Cagney & Lacey, 1982). Lecz po pierwszym sezonie i szóstym odcinku jej serialową rolę zagrała już Sharon Gless, gdyż – jak twierdzili producenci – jej poprzedniczka była na ekranie zbyt twarda. Potem znalazła się w doborowej obsadzie w nieudanej ekranizacji powieści Roberta Ludluma Weekend Ostermana (The Osterman Weekend, 1983) z Rutgerem Hauerem i Johnem Hurtem, w reżyserii Sama Peckinpaha. W pomysłowym i trzymającym w napięciu thrillerze klasy B Wicher (The Wind, 1987) zagrała główną rolę pisarki specjalizującej się w powieściach kryminalnych, napastowanej w odludnym domu przez mordercę-psychopatę. Przychylności krytyków i widzów znalazła jako atletyczna i sroga Evil-Lyn w filmie Władcy wszechświata (Masters of Universe, 1987), gdzie była na dużym ekranie naprawdę barwną postacią w fantastycznym pozaziemskim świecie. John Carpenter zaangażował ją do swojego sensacyjnego thrillera sci-fi Oni żyją (They Live, 1988). Wystąpiła w roli żony psychopaty w filmie Ojczym 2 (The Stepfather II, 1989). Otrzymała drugoplanową rolę w telewizyjnym dreszczowcu Rodzinne tajemnice (Deep Family Secrets, 1997) z Richardem Crenną i Angie Dickinson. Gościnnie pojawiała się w popularnych serialach, takich jak Policjanci z Miami (Miami Vice, 1987-88), The Cosby Show (1988), Napisała: Morderstwo (Murder, She Wrote, 1985, 1996), Ostry dyżur (ER, 1995), Star Trek: Stacja kosmiczna (Star Trek: Deep Space Nine, 1996). Zagrała rolę Hery w serialach nowozelandzkich: Herkules (Hercules: The Legendary Journeys, 1998-99) i Xena: Wojownicza księżniczka (Xena: Warrior Princess, 2000).