Yara Shahidi

Wsiewołod Wiaczesławowicz Iwanow (ros. Всеволод Вячеславович Иванов; ur. 12 lutego?/ 24 lutego 1895 w Lebiażje, Imperium Rosyjskie, zm. 15 sierpnia 1963 w Moskwie, Rosyjska Federacyjna SRR) – rosyjski pisarz i dramaturg, autor opowiadań historycznych, m.in. o wojnie domowej na Dalekim Wschodzie. Urodził się 12 lutego?/ 24 lutego 1895 w osadzie Lebiażje we włości lebiażyńskiej, ujezdzie pawłodarskim, guberni semipałatyńskiej, Imperium Rosyjskiego (obecnie auł Akku, rejon pawłodarskij, obwód pawłodarski, Kazachstan). Matka wywodziła się z polskich zesłańców-katorżników; ojciec był robotnikiem, a następnie wiejskim nauczycielem, zmarł wcześnie. Młodość Iwanow spędził w Zachodniej Syberii. Nie ma pełnego wykształcenia - ukończył osiedlową szkołę i rok w pawłodarkiej szkole rolniczej. Wcześnie zaczął zarabiać na życie - parał się wieloma profesjami, był m.in. pomocnikiem subiekta w sklepie, zecerem, marynarzem, ładowaczem, a nawet cyrkowym klaunem. Dużo podróżował po Syberii, Uralu i Kazachstanie. Od 1915 roku zajmuje się twórczością literacką. Pierwsze opowiadanie Syn osieni opublikował w 1916 roku, a pierwszą książkę Rogulki (1919) Iwanow własnoręcznie wydrukował w drukarni omskiej gazety „Wpieriod” w 30 egzemplarzach. Jedno z jego opowiadań - Na Irtysze zostało wysłane M. Gorkiemu i zdobyło jego aprobatę. W 1917 roku brał udział w ruchu rewolucyjnym (eser, mienszewik). W 1918 roku w Omsku został członkiem Rosyjskiej Socjalistyczno-Robotniczej Partii Internacjonalistów. Był bojownikiem Czerwonej Armii, kierował oddziałem informacji gubernialnego komitetu wykonawczego w Omsku. W 1921 roku wyjechał do Piotrogrodu na zlecenie gazety „Sowietskaja Sibir'”. Za rekomendacją Maksyma Gorkiego, nowelą Partyzanci otworzył pierwszy numer radzieckiego magazynu „Krasnaja Now'” (Nr 1, 1921). W tym samym magazynie w numerze 5 opublikował nowelę Pociąg pancerny 14-69, która potem posłużyła jako baza do dramatu o tej samej nazwie z 1927 roku. Następnie powstaje nowela Cwietnyje wietra. Po roku wszystkie trzy nowele zostają wydane w zbiorze Sopki. Partizanskije powiesti, który staje się wydarzeniem w radzieckiej prozie i przynosi pisarzowi sławę.