Vladimir Obruchev

Władimir Gałaktionowicz Korolenko (ros. Владимир Галактионович Короленко, ukr. Володимир Галактионович Короленко; ur. 3 lipca?/ 15 lipca 1853 w Żytomierzu, zm. 25 grudnia 1921 w Połtawie) – rosyjski pisarz ukraińsko-polskiego pochodzenia, dziennikarz, publicysta, działacz społeczny zwłaszcza w dziedzinie obrony prawa w czasach Rosji carskiej, jak i radzieckiej. Mistrz małych form literackich, popularyzator i tłumacz literatury polskiej. Urodził się w 1853 roku w Żytomierzu, znajdującym się wówczas w granicach Imperium Rosyjskiego, na terenie guberni wołyńskiej. Ojciec, Gałaktion Korolenko, był Ukraińcem, sędzią powiatowym; matka była Polką, córką polskiego szlachcica. Kształcił się w Petersburskim Instytucie Technologicznym, następnie w akademii rolniczej w Moskwie. Będąc jeszcze studentem podjął nielegalną działalność polityczną, za co zesłany został w roku 1879 na wschodnią Syberię. Najpierw w guberni wiackiej, a następnie na terenie Jakucji, m.in. przebywał we wsi Amga. Z zesłania wrócił w 1885 roku i osiadł w Niżnym Nowogrodzie. Podczas rewolucji październikowej opowiadał się zarówno przeciw represjom czerwonego, jak i białego terroru. Zmarł w grudniu 1921 roku w Połtawie, na terenie Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Na podstawie jego opowiadań Leonid Gajdaj nakręcił w 1957 roku film Daleka droga. Planetoida 3835 została w 1977 roku nazwana jego imieniem.