Peter Gallagher

Peter Killian Gallagher (ur. 19 sierpnia 1955 w Nowym Jorku w stanie Nowy Jork) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, wokalista irlandzkiego pochodzenia. Urodził się jako trzecie dziecko, podczas huraganu w szpitalu Lenox Hill na wschodniej stronie Manhattanu w rodzinie irlandzkich katolików. Jego ojciec biznesmen Thomas Francis Gallagher Jr., który dorastał w stanie Pensylwania, był synem górnika. Jego matka Mary Ann (z domu O’Shea), z zawodu bakteriolog, pracowała w wojskowym szpitalu Walter Reed w Waszyngtonie. Po jego narodzeniu, rodzina przeprowadziła się z nowojorskiego Bronksu do nowego mieszkania przy 85 Bronx River Road w Yonkers, w stanie Nowy Jork. Po raz pierwszy zetknął się z teatrem w szkole średniej Byram Hills High School w Armonk. W 1977 roku po ukończeniu studiów ekonomicznych na Tufts University w Bostonie, w stanie Massachusetts, zadebiutował na scenie Broadwayu jako Danny Zuko w musicalu Grease (1978). Podczas studiów śpiewał w rockowej grupie The Beelzebubs. Przez jeden semestr uczęszczał na University of California w Berkeley, w stanie Kalifornia. Ukończył New England Conservatory of Music w Bostonie, w stanie Massachusetts oraz Actors Studio w Nowym Jorku. Po występach w broadwayowskich przedstawieniach takich jak Hair, Inny kraj (Another Country, 1983), Jak życie lalki (A Doll's Life, 1983) Henryka Ibsena, Prawdziwe coś (The Real Thing, 1984) z Glenn Close, U kresu dnia (Long Day's Journey Into Night, 1986) z Jackiem Lemmonem i Kevinem Spacey, stał się cenionym aktorem scenicznym. Pierwszą jego ważną rolą filmową była postać typowego yuppie, aroganckiego cudzołożnika i adwokata w dramacie Stevena Soderbergha Seks, kłamstwa i kasety wideo (Sex, Lies and Videotape, 1989). Na ekranie specjalizował się potem w charakterystycznych rolach dobrych lub złych facetów, uroczych, nieco cynicznych spryciarzy, supermęskich i w głębi duszy szlachetnych, m.in. zagrał potencjalnego karierowicza w komedii Roberta Altmana Gracz (Player, 1992) i poczciwego nieznajomego, który w wyniku wypadku na peronie popada w śpiączkę i trafia do szpitala w komedii romantycznej Ja cię kocham, a ty śpisz (While You Were Sleeping, 1995) z Sandrą Bullock. Odniósł artystyczny sukces rolą egotystycznego sprzedawcy nieruchomości i kochanka w dramacie American Beauty (1999). W jego grze można się dopatrzyć łagodnej parodii, w której objawił poczucie humoru. W lipcu 2004 roku, dzięki telewizyjnej roli Sandy’ego Cohena w serialu Warner Bros. Życie na fali (The O.C., 2003-2007), zajął 25. miejsce wśród 50 Najlepszych Telewizyjnych Ojców Wszech Czasów magazynu Guide. 8 listopada 2005 roku ukazał się jego debiutancki solowy album pt. „7 Days In Memphis” (Ardent Studios w Memphis, Tennessee, wyd. Sony BMG), poprzedzony singlem „Still I Long for Your Kiss” i piosenką „Don't Give Up On Me”.