Brion James

Brion Howard James (ur. 20 lutego 1945 w Redlands, zm. 7 sierpnia 1999 w Malibu) − amerykański aktor filmowy i telewizyjny, komik. Urodził się w Redlands w stanie Kalifornia jako syn Idy Mae (z domu Buckelew) i Jimmy’ego Jamesa . Miał dwóch braci: Craiga Jamesa i Chestera Jamesa. Jego rodzina wkrótce przeniosła się do Beaumont (pomiędzy Los Angeles i Palm Springs), gdzie zostali właścicielami kina, w którym od czasu do czasu zatrzymały się także gwiazdy takie jak Gene Autry. Po ukończeniu Beaumont High School w 1962 roku, studiował na wydziale teatralnym w San Diego State University. Potem przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie pracował jako kucharz i kamerdyner u znanej trenerki dramatu Stelli Adler. Razem z kolegą aktorem Timem Thomersonem służył w Gwardii Narodowej Stanów Zjednoczonych. Grał na scenie off-Broadwayu w sztukach: Zmierzch długiego dnia Eugene’a O’Neilla, Piknik Williama Inge, musicalu West Side Story z muzyką Leonarda Bernsteina, scenariuszem Arthura Laurentsa i komedii Wachlarz Lady Windermere Oscara Wilde. Występował też jako komik stand-up. W 1973 roku wyjechał do Los Angeles. Stał się rozpoznawalny z ról ekscentrycznych miejskich szumowin, m.in. jako Trapper w thrillerze Śmiertelne manewry (Southern Comfort, 1981) z Keithem Carradine. Jednym z jego najbardziej pamiętnych ról był zbuntowany android Leon w filmie noir science fiction Ridleya Scotta Łowca androidów (1982) u boku Harrisona Forda, Rutgera Hauera i Daryl Hannah. Można go było dostrzec też w filmach: 48 godzin (1982), Mój własny wróg (1985), Silverado (1985), Tango i Cash (1989), Następne 48 godzin (1990) czy Gracz (1992). W komedii przygodowej Chłopak okrętowy (Cabin Boy, 1994) z Chrisem Elliottem wystąpił jako Wielki Teddy, a w filmie Piąty element (1997) jako generał Munro. Był żonaty z Maxine. Zmarł 7 sierpnia 1999 roku w Malibu na atak serca w wieku 54 lat.