Sam Shepard

Samuel Shepard Rogers III (ur. 5 listopada 1943 w Fort Sheridan, zm. 27 lipca 2017 w Midway) – amerykański dramaturg, scenarzysta, eseista i aktor teatralny i filmowy. Laureat Nagrody Pulitzera za sztukę Buried Child (1979). Najbardziej znane filmy, do których napisał scenariusz, to: Zabriskie Point (reż. Michelangelo Antonioni 1970) i Paryż, Teksas (reż. Wim Wenders 1984). Jako aktor najbardziej znany z ról w filmach Niebiańskie dni i Raport Pelikana. Był autorem 44 sztuk teatralnych. Urodził się w Fort Sheridan w stanie Illinois jako syn oficera wojskowego i farmera Samuela Sheparda Rogersa VI (1917–1984) i Jane Elaine (z domu Schook) Rogers, nauczycielki pochodzącej z Chicago. Jego ojciec służył w United States Army Air Forces jako pilot bombowca podczas II wojny światowej. Miał dwie siostry: Sandy i Roxanne. Jako nastolatek pracował na ranczo, a po ukończeniu szkoły średniej Duarte High School w Duarte w Kalifornii w 1961 roku, studiował rolnictwo w Mount San Antonio College, gdzie zafascynowała go twórczość Samuela Becketta, jazz i ekspresjonizm abstrakcyjny. W 1961 przyłączył się do objazdowej trupy aktorskiej Bishop’s Company Repertory Players. Używał wówczas pseudonimu Steve Rogers. Pracował także jako dramaturg w Magic Theatre w San Francisco. W 1962 , w wieku dziewiętnastu lat przeniósł się do Nowego Jorku. Porzucił studia, w 1963 roku dorabiał jako boy hotelowy w barze w Greenwich Village. Pracował jako kelner w klubie jazzowym w Village Gate, cały czas rozwijając swe teatralne zainteresowania. W 1964 przez Theatre Genesis Off-off-Broadway w Kościele św. Marka w Bowery pokazana została jego pierwsza jednoaktowa, autobiograficzna sztuka Cowboys, o której bardzo przychylnie pisał The Village Voice. Shepard współpracował wówczas z wieloma eksperymentalnymi grupami teatralnymi jak: La Mama, Cafe Cino, Open Theatre czy American Place Theatre. Grał na perkusji w Holy Modal Rounders. Zdobył trzy Obie Award w 1966 - Chicago, Icarus's Mother i Red Cross, a także odebrał Obie Award w 1967 roku za La Turista. Pod koniec lat sześćdziesiątych dostał grant Fundacji Rockefellera i Guggenheima. Jego scenariusz został wykorzystany w filmach: Ja i mój brat (Me and My Brother, 1968) Roberta Franka z tekstami Allena Ginsberga i Petera Orlovsky oraz Zabriskie Point (1970) Michelangela Antonioniego. Szkice Sheparda przyczyniły się też do sukcesu kontrowersyjnej rewii Kennetha Tynana Oh! Calcutta! (1969) na Broadwayu. W 1975 podczas tournée Rolling Thunder Revue jako scenarzysta filmu, który dokumentował podróż i koncerty, towarzyszył również Bobowi Dylanowi, grał również na perkusji i występował też z T-Bone Burnettem. W 1979 roku otrzymał Nagrodę Pulitzera za sztukę Buried Child (1979) z Mary McDonnell, a w 1986 został wyróżniony nagrodą Drama Desk za A Lie of the Mind z udziałem Harveya Keitela i Amandy Plummer.