Russell Crowe

Russell Ira Crowe (ur. 7 kwietnia 1964 w Wellington) – nowozelandzko-australijski aktor, reżyser, muzyk i wokalista. Choć z urodzenia Nowozelandczyk, spędził 10 lat swojego dzieciństwa w Australii i wieku 21 lat na stałe się osiedlił; jednak Crowe twierdził, że dwukrotnie odmówiono mu obywatelstwa australijskiego. Odtwórca roli rzymskiego generała Maximusa Decimusa Meridiusa w epickim filmie historycznym Gladiator (2000), za którą zdobył Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego wraz z dziesięcioma innymi nominacjami w tej samej kategorii. Urodził się w Wellington w Nowej Zelandii jako syn Jocelyn Yvonne (z domu Wemyss) i Johna Alexandra Crowe’a. Jego rodzice pracowali na planie filmowym; ojciec był kurierem i kierownikiem hotelu, a matka zajmowała się cateringiem. Jego dziadek ze strony matki, Stan Wemyss, był wybitnym operatorem. Od czwartego roku życia wychował się w Sydney w Australii, gdzie uczęszczał do Vaucluse Public School i Sydney Boys High School. W 1978 rodzina Crowe’a powróciła do Nowej Zelandii osiedlając się w Auckland, by następnie 21-letni Russell już samodzielnie ponownie przeniósł się do australijskiego Sydney w celu rozwoju swojej kariery aktorskiej. Mając 8 lat pojawił się jako sierota w serialu Nine Network Spyforce (1972) z Jackiem Thompsonem. Jako 13-latek wystąpił gościnnie w operze mydlanej Młodzi lekarze (The Young Doctors). W wieku 18 lat pojawił się w filmie promocyjnym A Very Special Person... (1982), promującym kurs teologii/służby w Avondale College, dostawcy szkolnictwa wyższego Adwentystów Dnia Siódmego w Nowej Południowej Walii w Australii. W 1984 zarządzał klubem muzycznym w Auckland o nazwie „The Venue”. Zaczął z powodzeniem występować na scenie w musicalach: Grease (1983) w New Independent Theatre, The Rocky Horror Show (1986-1988) jako dr Frank N. Furter i Bad Boy Johnny and the Prophets of Doom Daniela Abineriego (1989) w roli tytułowej. Pojawił się jako Kenny Larkin w czterech odcinkach opery mydlanej Sąsiedzi (1987). Za rolę Johhny’ego w melodramacie Rywal (The Crossing, 1990) był nominowany do nagrody Australijskiego Instytutu Filmowego, którą został uhonorowany za postać Andy’ego w melodramacie Dowód (Proof, 1991) u boku Huga Weavinga. Uznanie przyniosła mu rola neonazisty Hando, charyzmatycznego przywódcy skinheadów z Melbourne w kontrowersyjnym dramacie kryminalnym Geoffreya Wrighta Romper Stomper (1992), za którą odebrał nagrodę Australian Film Institute, nagrodę koła krytyków filmowych Australii i nagrodę na festiwalu filmowym w Seattle. Zyskał międzynarodowy rozgłos dzięki roli homoseksualnego Jeffa Mitchella w komediodramacie Tacy jak my (The Sum of Us, 1994) u boku Jacka Thompsona. Jego pierwszym filmem hollywoodzkim był western Sama Raimi Szybcy i martwi (The Quick and the Dead, 1995) z Sharon Stone i Gene Hackmanem. Drzwi do kariery otworzyła mu rola złowrogiego cyborga Sid 6.7 w dreszczowcu fantastycznonaukowym Zabójcza perfekcja (Virtuosity, 1995) z Denzelem Washingtonem. Sukces ugruntowała mu rola policjanta Wendella „Buda” White’a w dramacie kryminalnym Curtisa Hansona Tajemnice Los Angeles (L.A. Confidential, 1997) z Kim Basinger. Jako doktor Jeffrey Wigand, naukowiec ujawniający oszustwa koncernu tytoniowego w dreszczowcu Michaela Manna Informator (The Insider, 1999) opartym na faktach był nominowany do Oscara. W 2001 Amerykańska Akademia Filmowa uhonorowała go statuetką dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za kreację rzymskiego generała Maximusa Decimusa Meridiusa, który zostaje tytułowym gladiatorem w epickim filmie historycznym Ridleya Scotta Gladiator (2000). Jako cierpiący na schizofrenię matematyk noblista John Forbes Nash Jr. w dramacie biograficznym Rona Howarda Piękny umysł (A Beautiful Mind, 2001) zdobył Złoty Glob, nagrodę Stowarzyszenia Zagranicznych Dziennikarzy w Hollywood, Stowarzyszenia Krytyków Filmowych, Związku Aktorów Filmowych i nagrodę BAFTA oraz trzecią z kolei nominację do Oskara. Kandydował do kilku ról, w tym jako James „Logan” Howlett / Wolverine w X-Menie (2000), Aragorn we Władcy Pierścieni: Drużynie Pierścienia (The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring, 2001), sierżant Norm „Hoot” Hooten w Helikopterze w ogniu (Black Hawk Down, 2001) i lew Aslan w Opowieściach z Narnii: Lwie, Czarownicy i starej szafie (The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe, 2005). Był wymarzonym wyborem reżysera Olivera Stone’a do tytułowej roli w Aleksandrze (2004), ale odrzucił propozycję z powodu konfliktów w harmonogramie. Ridley Scott zaangażował go do roli Robina Longstride’a w amerykańsko-brytyjskim kostiumowym dramacie przygodowym Robin Hood (2010), za którą był nominowany do Teen Choice Awards 2010 w kategorii najlepszy aktor w filmie akcji. W musicalu Toma Hoopera Les Misérables (Les Misérables, 2012) jako inspektor Javert wykonał kilka piosenek, w tym „Look Down”, „The Runaway Cart”, „Fantine’s Arrest”, „The Confrontation”, „Stars”, „Javert’s Intervention” i „Javert’s Suicide”. W filmie Darrena Aronofsky’ego Noe: Wybrany przez Boga (Noah: Chosen by God, 2014) wcielił się w biblijną postać Noego. Był na okładkach magazynów takich jak „People”, „Time”, „Interview”, „Vanity Fair”, „GQ”, „Entertainment Weekly”, „Film”, „Caras”, „Viva!”, „Paréntesis” i „The Hollywood Reporter”.