Ben Affleck

Ben Affleck, właściwie Benjamin Géza Affleck-Boldt (ur. 15 sierpnia 1972 w Berkeley) – amerykański aktor, reżyser, producent filmowy, scenarzysta i filantrop. Laureat dwóch Oscarów i trzech Złotych Globów. Urodził się w Berkeley w Kalifornii jako syn Chris Anne (z domu Boldt) i Timothy’ego Byersa „Tima” Afflecka. Jego rodzina miała korzenie angielskie, irlandzkie, szkockie i niemieckie. Jego matka związana była ze szkolnictwem, a ojciec zajmował się pracą socjalną, mechaniką samochodową, doradztwem lekarstw, pracą za barem i aktorstwem w Theater Company of Boston. Prapradziadek, Heinrich Boldt, znany z odkrycia złotego dysku Haralda Sinozębego, wyemigrował z Pomorza pod koniec pierwszej połowy XIX wieku. Miał trzy lata, kiedy jego rodzina przeniosła się do Falmouth w Massachusetts. Tam urodził się jego brat Casey (ur. 1975), który również został zawodowym aktorem. Dzieciństwo spędził w Cambridge w Massachusetts, gdzie w 1990 ukończył Cambridge Rindge and Latin School. Jego rodzice rozwiedli się gdy miał 11 lat. Wraz z matką i młodszym bratem odwiedzali ojca co tydzień. Kiedy miał 16 lat, jego ojciec wyjechał do Indio w Kalifornii. Jako licealista występował w przedstawieniach teatralnych. W tym czasie nawiązał trwałą przyjaźń ze swoim sąsiadem Mattem Damonem, którego znał od ósmego roku życia. Studiował język hiszpański na Uniwersytecie Vermontu. Mając 18 lat, przeprowadził się do dzielnicy Los Angeles Pacific Palisades. W 1993 ukończył Occidental College w Eagle Rock, okolicy w Los Angeles. Aktorstwem interesował się od dzieciństwa. Zadebiutował na ekranie w roli Tommy’ego w dramacie Ciemny koniec ulicy (The Dark End of the Street, 1981) u boku Lance’a Henriksena. W 1984 wziął udział w reklamie dla firmy Burger King. Wystąpił jako Clement Tyler „C.T.” Granville w miniserialu PBS Podróż Mimi (The Voyage of the Mimi, 1984) i jego kontynuacji Druga podróż Mimi (The Second Voyage of the Mimi, 1988), a także jako Billy Hearn w telewizyjnym melodramacie kryminalnym NBC Dłonie obcego (Hands of a Stranger, 1987) z Armandem Assante, fan baseballu w Fenway Park w dramacie familijnym fantasy Pole marzeń (Field of Dreams, 1989) u boku Kevina Costnera, Benjamin „Ben” Watson – syn tytułowego bohatera (Patrick Duffy) w telewizyjnej adaptacji powieści Danielle Steel Tato (Daddy, 1991), Chesty Smith w dramacie sportowym Więzy przyjaźni (School Ties, 1992) z Brendanem Fraserem, koszykarz w komedii grozy Jossa Whedona Buffy postrach wampirów (Buffy the Vampire Slayer, 1992) z Kristy Swanson oraz Fred O’Bannion w kultowym komediodramacie młodzieżowym Richarda Linklatera Uczniowska balanga (1993). Był przesłuchiwany do roli Lesa Andersona w komedii sensacyjnej Prawo jazdy (1988), którą ostatecznie zagrał Corey Haim. Wkrótce poznał niezależnego reżysera Kevina Smitha, który zaangażował go do swoich komedii – Szczury z supermarketu (1995), W pogoni za Amy (1997) i Dogma (1999), które były doceniane na festiwalu filmów niezależnych Sundance. W 1992 Affleck i Matt Damon współpracowali nad scenariuszem zatytułowanym Buntownik z wyboru (Good Will Hunting), opowiadającym o młodym geniuszu matematycznym. Po długich zmaganiach o wyprodukowanie scenariusza, Miramax wykupił prawa do filmu w 1996. Z Damonem, Affleckiem i Robinem Williamsem, film Buntownik z wyboru (1997) w reżyserii Gusa Van Santa spotkał się zarówno z uznaniem krytyków, jak i publiczności. Affleck i Damon zdobyli Złoty Glob i Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny, a także zostali uhonorowani Humanitas Prize za film fabularny i Nagrodą Satelity dla najlepszego scenariusza oryginalnego. Za rolę A.J. Frosta, byłego pracownika przywódcy grupy Freedom (Bruce’a Willisa) i przywódcy grupy Independence w przebojowym dramacie katastroficznym Michaela Baya Armageddon (1998) zdobył Teen Choice Awards jako najlepszy aktor i był nominowany do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy. Film stał się drugim najlepiej zarabiającym filmem tego roku, zarabiając ponad 550 mln dolarów na całym świecie. W melodramacie kostiumowym Johna Maddena Zakochany Szekspir (Shakespeare in Love, 1998), uhonorowanym siedmioma Oscarami, między innymi w kategorii najlepszy film, wystąpił w drugoplanowej roli Neda Alleyna. Pojawił się w teledysku zespołu Aerosmith do utworu „I Don’t Want to Miss a Thing” (1998) i wideoklipie Jennifer Lopez do piosenki „Jenny from the Block” (2002). W 1999 został wybrany jako jeden z najpiękniejszych ludzi świata przez czytelników magazynu „People”. Użyczył głosu Józefowi w biblijnym filmie animowanym Józef – władca snów (Joseph: King of Dreams, 2000). W melodramacie wojennym Michaela Baya Pearl Harbor (2001) został obsadzony w roli porucznika (później kapitana) Rafe’a McCawleya, pilota bojowego USAAC i jednego z trzech głównych bohaterów. W 2002 zdobył tytuł „Najseksowniejszego żyjącego mężczyzny” magazynu „People”. Za rolę adwokata Gavina Baneka w dreszczowcu Rogera Michella Zmiana pasa (2002) z Samuelem L. Jacksonem był nominowany do Teen Choice Awards. W dreszczowcu Suma wszystkich strachów (2002) wystąpił jako Jack Ryan. Za rolę Larry’ego Gigli, gangstera z Los Angeles, który nie jest tak twardy w komedii Martina Bresta Gigli (2003) otrzymał dwie Złote Maliny jako najgorszy aktor i za najgorszy aktorski duet filmowy z Jennifer Lopez. Jako Matt Murdock / Daredevil, niewidomy prawnik, który dzięki nadludzko wyczulonym pozostałym zmysłom i umiejętnościom walki wręcz, zwalcza przestępczość w filmie fantastycznonaukowym Daredevil (2003) zdobył Złotą Malinę jako najgorszy aktor. W czerwcu 2004 zajął pierwsze miejsce w kalifornijskim turnieju pokera dla profesjonalistów, wygrywając 350 tys. dol. Odrzucił rolę Bobby’ego Mercera (ostatecznie zagrał Mark Wahlberg) w filmie sensacyjnym Johna Singletona Czterej bracia (2005), ponieważ uznał, że scenariusz jest „ultra-przemocowy”. Kreacja aktora George’a Reevesa w dramacie kryminalnym Allena Coultera Hollywoodland (2006) przyniosła mu Puchar Volpiego dla najlepszego aktora na 63. Festiwalu Filmowym w Wenecji i Nagrodę Saturna w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy oraz nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego. Pierwotnie miał zagrać Dona Haskinsa (rolę przyjął Josh Lucas) w dramacie sportowym Droga sławy (Glory Road, 2006), ale wycofał się z projektu z powodu konfliktów w harmonogramie. Zadebiutował udanie jako reżyser dramatem Gdzie jesteś, Amando? (Gone Baby Gone, 2007) zdobywając nagrodę organizacjo non-profit National Board of Review za najlepszy debiut reżyserski i na festiwalu w Bostonie jako najlepszy nowy filmowiec.