Prehistoryczne zwierzęta muszą uciekać na południe, bo nadchodzi epoka lodowcowa. Leniwiec Sid, który jest... leniwy i wciąż śpi, zaspał i musi samotnie ruszyć za innymi. Po drodze spotyka samotnego mamuta Menny'ego. Razem znajdują porzucone ludzkie niemowlę. Matka dziecka zginęła, ratując je przed tygrysami szablozębnymi, a przyjaciele postanawiają zabrać malca do ludzkiej osady. Na ich tropie są tygrysy szablozębe, które nie zrezygnują ze swojej zdobyczy.

Drapieżniki z chęcią upolowałyby dziecko, ale zadzieranie z mamutem nie jest im w smak. Na przeszpiegi wysyłają tygrysa Diego, który proponuje przyjaciołom, że wskaże im drogę do wioski. Liczy, że podczas podróży da radę jakoś wykraść dziecko. Po jakimś czasie zachodzą w nim jednak zmiany, zaprzyjaźnia się ze swoim towarzyszami.

Ciekawym zabiegiem jest to, że równolegle do głównej historii poznajemy też inną — losy wiewiórki szablozębnej o imieniu Scrat, uwielbiającej żołędzie. Próbując zdobyć swój przysmak, pechowa wiewiórka naprawdę rozbawia do łez.

Film wyreżyserowali Chris Wedge i Carlos Saldana. Recenzje krytyków były w większości pozytywne. Film zdobył Oscara i został uhonorowany Saturnem. Zarobił ponad sto siedemdziesiąt milionów dolarów i trafił na listę liderów box office, a także znalazł się w setce najlepszych filmów animowanych i to na dwudziestym dziewiątym miejscu. Co ciekawe, podczas podkładania głosu artystom dano pełną swobodę działania. John Leguizamo próbował wielu intonacji, podkładając głos Sidowi, aż zdał sobie sprawę, że szeptany pasuje do leniwca najlepiej. Anton Komolov, który dubluje Sida w rosyjskiej wersji językowej, jest również świetny.

Wszyscy fani zabawnych historii z błyskotliwymi żartami i przezabawnymi postaciami powinni obejrzeć Epokę lodowcową w dobrej jakości-jest świetnym filmem zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.