Nic wielkiego. Można oglądać od środka. Jeśli dobrze się wyspałeś.

To spoko film. Muzyka jest naprawdę dobra. Jest klimatyczna.

Nie wiem, kto ogląda takie filmy. Chociaż obejrzałam go i zdałam sobie sprawę, skąd się biorą te smarkate melodramaty rodem z filmów klasy B. To podręcznik dla początkujących reżyserów-nieudaczników. Film Białe noce w Petersburgu. Po prostu fajność dna

Muzyka za kulisami była przerażająco zabawna, to toczące się aaaa- aaaa- aaaaaa- aaa! Pomyślałam, gdzie ja to słyszałam? A potem zdałam sobie sprawę, że to właśnie śpiewali w indyjskich filmach. Szybko spojrzałam na filmografię i prawie się przewróciłam. Okazało się, że ten reżyser wyreżyserował Zveroboy i wiele innych filmów. Ale oczywiście jest tam dużo muzyki klasycznej. Ten film jest tak kiepsko interesujący

Jak powiedzieć. Tak, jeśli ogląda się go jako pompatyczny paryski melodramat muzyczny o życiu w Petersburgu. Wtedy jest to wielki hit. To jak bal u hrabiego Oniegina. I zwroty jak żony Borowskiego u Oniegina. I kłótnie o uwodzenie. To prawie przygodowy klasyk buduarowy. Naprawdę dobrze mi się to oglądało.